اثرات تراتوژنيك فني تويين بر روي جنين‌هاي موش سوري نژاد NMRI

Teratogenic Effects of Phenytoin in NMRI Mouse Fetuses

چكيده زمينه و هدف: يكي از مهم‌ترين عوارض مصرف داروهاي ضدصرع در دوران بارداري افزايش ناهنجاري‌هاي جنيني مي‌باشد. اطلاعات كاملي در مورد نقش فني‌تويين در ايجاد اثرات تراتوژنيك در زمان و ميزان مصرف اين دارو در دوران بارداري و نيز بر روي اندام سازي جنين در دسترس نيست. از اين رو اين مطالعه به منظور تعيين ناهنجاري‌هاي ماكروسكوپي ايجاد شده توسط داروي فني‌تويين در صورت استفاده‌ي مستمر از آن در زمان اندام سازي جنين طراحي گرديد. روش بررسي: در اين مطالعه‌ي تجربي ?? سر موش باردار نژاد NMRI به سه گروه تجربي (I ،II ، III) و يك گروه شاهد تقسيم شدند. سه گروه تجربي (I ،II ، III) به ترتيب مقادير 60، 75 و 90 ميلي‌گرم به ازاي هر كيلوگرم در روز حجم 2/0 ميلي‌ليتر از روز شش و نيم (GD6/5) تا روز چهارده‌ونيم (GD14/5) بارداري به صورت درون صفاقي و گروه شاهد نيز در همين مدت سرم فيزيولوژي را به همان حجم دريافت نمودند. موش‌ها در روز ?/18 حاملگي تشريح شده و جنين‌ها از نظر طول سري دمي، وزن و ناهنجاري‌هاي ماكروسكوپي مورد بررسي قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي T-Test ، ANOVA و توكي تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: در گروه‌هاي تجربي ميانگين وزن و طول سري دمي در مقايسه با گروه شاهد كاهش معني‌داري را نشان داد (05/0P < ). همچنين از نقطه نظر آماري در هر سه گروه تجربي (I،II ، III ) ميزان بروز ناهنجاري‌ها از جمله جذب جنيني، هموراژي در اندام‌هاي مختلف و تيروييد فوليكولار در مقايسه با گروه شاهد افزايش معني‌داري را نشان داد (05/0P < ). نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد كه استفاده از داروي فني‌تويين در طي مراحل اندام‌سازي (ارگانوژنز) موش نه تنها مي‌تواند سبب جذب جنين، كاهش وزن و كاهش طول سري دمي در جنين موش گردد، بلكه مي‌تواند ناهنجاري‌هايي از جمله هموراژي و تيروييد فوليكولار را نيز القا نمايد.

Background and Objective: One of the most important complications of utilization of anti-epilepsy drugs in pregnancy is an increase of fetal abnormality. There is not enough information about the role of phenytoin on teratogenic effects on pregnancy and on fetal organogenesis. Hence, this study was designed to determine the macroscopic abnormalities created by continuous use of phenytoin during organogenesis of fetus. Materials and Methods: Forty pregnant mice (NMRI type) were divided into three experimental groups (I, II, III) and one control group. Three experimental groups I, II, III received 60mg/kg, 75 mg/kg, and 90 mg/kg per day with 0.2 ml volume from the day 6.5 (GD6/5) to day 14.5 (GD 14/5) of pregnancy intraperitoneally (i.p.). The control group received the same volume of normal saline instead. The mice on the day 18.5 of pregnancy were sacrificed, and their tail lengths, weights, and abnormalities were studied. Data were analyzed by ANOVA and Tukey tests. Results: In the experimental groups, the mean weight and tail length was reduced significantly compared to the control group (P < 0.05). In all three experimental group (I, II, III) abnormalities such as absorption of same fetal, hemorrhage in different organs and follicular thyroid was increased significantly compared to the control group (P < 0.05). Conclusion: Our results show that utilization of the drug phenytoin in mouse during organogenesis not only induces absorption of some fetuses, weight loss, and tail length reduction, but it can also induce abnormalities such as hemorrhage and follicular thyroid.