آسيب شناسي مقالات حوزه فردوسي و شاهنامه در دهه هفتاد

“Pathological” Study of the Articles on Ferdowsi and the Shāhnāma Written in 1370’s Š / (1991-2000)

نقد و بررسي و آسيب شناسي آثار پژوهشي مربوط به فردوسي و شاهنامه با توجّه به تعداد و حجم زياد چنين آثاري ضروري است. شاهنامه پژوهي در دهه هفتاد نسبت به سال هاي پيش از آن شتاب چشمگيري به خود گرفته و مقالات متعدّدي با مضامين متنوّع در مجلاّت مختلف به چاپ رسيده است. در اين مقاله به بررسي كيفيّت مقالات دهه هفتاد و برشمردن پاره اي از آسيب هاي مقالات اين دهه از جمله بي توجّهي به پيشينه پژوهش، استفاده از چاپ هاي نامعتبر شاهنامه، به كارگيري زبان نامناسب، توصيفي و سطحي بودن، تكرار، تحميل معنا به متن، ناآشنايي با داستان ها و شـخصيّت هاي شاهنامه و ناهماهنگي عنوان با محـتوا پرداخته ايم.

Review, study, and “pathological” analysis of researches related to Ferdowsi and the Sh?hn?ma are necessary because of the great number of such works. In 1370’s, researches about the Sh?hn?ma increased dramatically in comparison to the previous years and many articles with a variety of contents were printed in different journals. In this study, the quality of the articles in the abovementioned period has been studied and a number of their shortcomings have been enumerated. These include: neglecting the literature review, references to non-authoritative editions of the Sh?hn?ma, using inappropriate language, descriptive and superficial nature of the study, lack of coherence, repetition, imposition of meaning to the texts, unfamiliarity with the stories and characters and the content-title incompatibility.