بررسي عوامل تاثير گذار بر فعاليت جسماني در نوجوانان شهر قزوين: كاربردي از تيوري رفتار برنامه ريزي شده

Factors associated with Physical Activity in adolescents in Qazvin: an application of the theory of planned behavior

زمينه و هدف: بي تحركي در ميان نوجوانان سرتاسر دنيا پديده اي شايع است. هدف از اين مطالعه بررسي قدرت پيشگويي كنندگي تيوري رفتار برنامه ريزي شده براي رفتار فعاليت جسماني نوجوانان در يك بررسي طولي با 4 هفته پيگيري مي باشد. مواد و روش كار: اين مطالعه يك بررسي كوهورت آينده نگر مي باشد كه نمونه هاي آن را 623 دانش آموز دبيرستاني شهر قزوين تشكيل مي دهند. اين دانش آموزان از 8 دبيرستان شهر قزوين بطور تصادفي انتخاب شدند. در مرحله اول پرسشنامه دموگرافيك همراه با سوالاتي مربوط به سازه هاي تيوري رفتار برنامه ريزي شده شامل (نگرش، نرم انتزاعي، كنترل رفتاري درك شده و قصد) و پرسشنامه بين المللي فعاليت بدني در اختيار دانش آموزان جهت تكميل قرار گرفت. پس از تكميل پرسشنامه ها، از دانش آموزان خواسته شد تا يك ماه ديگر پرسشنامه بين المللي فعاليت بدني را براي بار دوم تكميل نمايند. داده ها توسط نرم افزارSAS9.2 با كمك آزمون رگرسيون سلسله مراتبي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين سني دانش آموزان 6/15 سال بود و تقريبا ًنيمي از آنها دختر بودند (2/51%). در مرحله اول، رفتار گذشته مسيول 57 درصد از تغييرات واريانس فعاليت جسماني در زمان 2 بود. در مرحله دوم نگرش، نرم انتزاعي و كنترل رفتاري درك شده 7 درصد به ميزان پيشگويي كنندگي تغييرات واريانس فعاليت جسماني در زمان 2 اضافه كردند. در مرحله آخر قصد رفتاري مسبب 8/1 درصد از تغييرات فعاليت جسماني در زمان 2 بود. نتيجه گيري: مطالعه حاضر نشان داد كه تيوري رفتار برنامه ريزي شده مي تواند بخش عمده فعاليت جسماني دانش آموزان را پيشگويي نمايد. نتايج اين مطالعه پيشنهاد مي كند كه استفاده از تيوري رفتار برنامه ريزي شده با تمركز بر روي كنترل رفتاري درك شده در مداخلات آتي مي تواند نتايج ثمربخشي به همراه داشته باشد

Background & objective: Physical inactivity is prevalent among adolescents around the worlds. This study tested the ability of the theory of planned behavior )TPB( to predict Physical Activity )PA( among adolescents in a 4-weeks longitudinal study. Materials & Methods: 623 adolescents were randomly selected from eight high schools in Qazvin. TPB measures, and a revised International Physical Activity Questionnaire were measured at baseline and 1-month follow-up. Hierarchical regression analyses were conducted regressing Physical Activity at Time 2 onto TPB. Results: the mean age of the adolescents was 15.5 years and the most of them were girls( 51.2 %(. Past behavior accounted for a significant 57% of the variance in Physical Activity in Step 1of analysis. In Step 2, TPB accounted for an additional 7% with attitude, subjective norms and perceived behavior control as a significant predictor. The analysis resulted in a significant amount of incremental variance accounted for by the intention ( Step 3(. Conclusion: The results of this study demonstrated the theory of planned behavior successfully predicted the most of physical activityʹs variance among adolescents. Our results suggest that theory-based interventions should be based on the TPB with a targeting on PBC.