مقايسه تاثير تمرين قدرتي يكطرفه بر شاخص هاي الكترونوروگرافي عضو قرينه در اندام فوقاني

Comparison of the effect of unilateral strength training onelectroneurographic indicators of the symmetric member in the upper limb

زمينه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، تاثير تمرينات قدرتي يك عضو اندام فوقاني بر روي شاخص هاي عصبي يا الكترونوروگرافي عضو قرينه (طرف مقابل) بود. مواد و روش كار: تحقيق حاضر از نوع نيمه تجربي بوده و آزمودني هاي آن متشكل از 30 زن سالم بوده كه سابقه هيچ گونه آسيب در مفصل آرنج، تاندون ها و رباط هاي عضله دوسربازويي نداشته و همه آنها راست دست (دست برتر) بودند. آزمودني هاي تحقيق بصورت تصادفي از ميان دانشجويان تربيت بدني دانشگاه آزاد اسلامي (واحد بجنورد) انتخاب شده و در سه گروه 10 نفري (دو گروه تجربي و يك گروه كنترل) تقسيم شدند. گروه تجربي اول يك سري تمرينات قدرتي منتخب روي عضله دوسربازويي دست برتر و گروه تجربي دوم همان تمرينات را روي عضله دوسربازويي دست غير برتر، سه بار در هفته و به مدت هشت هفته اجرا كردند. الكتروميوگرافي (EMG) هنگام حداكثر انقباض ارادي (MVC) عضله دوسر بازويي هر دو دست برتر و غير برتر در پيش آزمون و پس آزمون اندازه گيري شد. تجزيه و تحليل داده هاي جمع آوري شده توسط نرم افزار آماري SPSS و با استفاده از آزمون t استيودنت در سطح معني داري 5/0 P ? انجام گرديد. يافته‏ها: نتايج نشان داد كه افزايش معني داري در MVC و EMGعضله دوسربازويي دست تمريني و غيرتمريني به دنبال هشت هفته تمرين قدرتي مشاهده شد، در صورتي كه در گروه كنترل تفاوت معني داري وجود نداشت. نتيجه‏گيري: تمرينات قدرتي يك طرفه سبب افزايش EMG، دامنه موج M و كاهش زمان تاخير موج M در هر دو عضو تمريني و غير تمريني مي شود. سازوكارهايي كه تحت آن انتقال متقاطع شاخص هاي الكترونوروگرافي صورت مي گيرد ممكن است بدليل نرونهاي رابط و جسم پينه اي مغز و پردازش موازي دستگاه عصبي توضيح داده شود.

Background & Objectives: The aim of this study was to compare the effects of strength training on electroneurographic indicators of the symmetric member in the upper limb. Materials and Methods: 30 healthy women without any past damage on the elbow joint, tendons and biceps muscle ligaments were chose and all of them were right handed. They were randomly divided in three groups. Experienced group performed strength training on biceps muscle of the dominant hand and 2 experienced groups did the same exercises on biceps muscle of the non- dominant hand. It was done three times a week for eight weeks. Electromyography (EMG) with the maximal voluntary contraction (MVC) of biceps muscle of dominant and non-dominant both hands in the pre-test were measured. To analyze the presented information the t-student test was used and the measurement was done in a meaningful level (p?0.05). Results: The results show that after eight weeks doing exercise in both hands, there is a meaningful increase in MVC and EMG. While in control group there wasn’t any differences. Cross transfer rate equal to the dominant of non-dominant. Conclusion: The unilateral strength training causes increase in EMG, amplitude accretion and decreased latency of M wave in both training and not raining members. The underlying Mechanisms which is responsible for electroneurographic cross transfer may be explained by associational neurons, corpus callosum and parallel processing of the nervous system.