شناسايي و تحليل سازوكارهاي توسعه فناوري نانو در بخش كشاورزي ايران

An Identification and Analysis the Mechanisms of Nanotechnology Development in Iranian Agricultural Sector

پژوهش حاضر با هدف شناسايي و تحليل سازوكارهاي توسعه فناوري نانو در بخش كشاورزي ايران انجام گرفت. به لحاظ روش پژوهش، اين تحقيق از نوع تحقيقات تحليلي- تبيني محسوب مي‌شود. جامعه آماري تحقيق را 170 نفر از محققان مراكز و موسسات تحقيقات ملي كشاورزي تشكيل مي‌دادند كه با توجه به جدول كرجسي و مورگان ، تعداد 120 نفر از آنان از طريق نمونه گيري تصادفي ساده براي انجام تحقيق انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه استفاده گرديد. اعتبار (روايي) پرسشنامه با نظر پانل متخصصان و صاحبنظران در زمينه موضوع مورد پژوهش مورد تاييد قرار گرفت. براي تعيين قابليت اعتماد (پايايي) ابزار تحقيق پيش‌آزمون انجام گرفت كه مقدار آلفاي كرونباخ محاسبه شده براي هر يك از مقياس‌هاي اصلي پرسشنامه در حد مناسب (بالاي 75/0) بود. نتايج كسب شده از تحليل عاملي نشان داد كه سازوكارهاي توسعه فناوري نانو در بخش كشاورزي ايران در شش عامل رسانه‌اي و اطلاع‌رساني، آموزشي و توسعه حرفه‌اي، تسهيم مقررات و قانونگذاري، سياستگذاري و حمايتي، تامين مالي و نهادسازي و زيرساختي قرار مي‌گيرند كه اين شش عامل در مجموع در حدود 6/68 درصد واريانس را تبيين مي‌نمايند.

The main purpose followed in this study was to identify and analyze the mechanisms of nanotechnology development in Iranian agricultural sector. The research method was an Analytical- Explanatory one. The statistical population of the study consisted of researchers of National Agricultural Research Institutions/ Centers (N= 170). According to Morgan& Krejcie table, 120 persons were selected through Simple Random Sampling for doing the study. A questionnaire was made use of to collect data. A panel of experts established the validity of the questionnaire. A pilot study was conducted to establish the reliability of the instrument. Cronbach alphaʹs coefficient for the main scales of the questionnaire was calculated as more than 0.75, indicating an acceptable reliability of the questionnaire. Factor analysis of mechanisms of nanotechnology development in Iranian agricultural sector indicated the six factors of: Information delivery, Educational and Professional Development, Law making, Policy making and Supportive, Financial, Institutionalizational and Infrastructural explaining 68.6% of total variances of the mechanisms.