نقش تعاوني هاي زنان روستايي در توانمندسازي اعضا

The Role of Womenʹʹs Cooperatives in Empowerment of their Members

شركت‌هاي تعاوني زنان به عنوان محيطي اجتماعي، زمينه‌اي را فراهم مي‌سازد تا زنان بيرون از خانه و در متن جامعه خود به مشاركت در امور بپردازند و حتي در سطوح عالي در متن تصميم‌گيري هاي جامعه قرار گيرند و به نوعي باعث توانمند شدن اعضاي خود در ابعاد مختلف نظير اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و رواني شود. اين پژوهش براي بررسي نقش تعاوني هاي زنان روستايي در توانمندسازي اعضا، بصورت كيفي - كمي انجام گرديد. جامعه آماري پژوهش 400 نفر از اعضاي تعاوني زنان تفيهان استان فارس مي باشد. بخش كيفي پژوهش با استفاده از روش عكاسي و تحليل انتقادي و مصاحبه و بخش كمي توسط پرسشنامه اجرا شد. روايي صوري پرسشنامه توسط اساتيد مجرب تاييد شد و آلفاي كرونباخ مربوط به متغيرهاي اصلي پرسشنامه از 81/0 تا 94/0 بود. يافته هاي حاصل از پژوهش نشان داد كه توانمندي رواني و اقتصادي بيش از همه صورت پذيرفته است و توانمندي اجتماعي–فرهنگي و خانوادگي رتبه هاي بعدي را به خود اختصاص داده اند. همچنين،نتايج نشان دهنده اين موضوع بود كه اعضا در سطح متوسطي از توانمندي قرار دارند. اما با توجه به اينكه تعاوني مورد نظر دو روستا را تحت پوشش خود قرار داده است، بايد ساز و كارهايي تعيين شود تا به نيازهاي هر دو روستا توجه لازم صورت گيرد.

Womenʹs cooperatives provide a social environment where women can work out of their dwelling houses, actively participate in social activities and stand at high levels of decision making in their societies. Cooperatives could empower women in such various aspects as social, economic, cultural and psychological dimensions. To investigate the role of womenʹs cooperatives in empowerment of their members, either one of qualitative and quantitative procedures were employed throughout the study. Questionnaire was utilized to collect data in the quantitative section with its face validity being approved by experts. Cronbach’s alpha for an estimation of the reliability was in the acceptable range of 0.81 to 0.94. Photovoice and interview were employed in the qualitative section. Research population consisted of 400 members of Tafihan Women cooperative in Fars province. Results revealed that the empowerment levels as regards psychological and economic aspects were higher than empowerment levels from other aspects and while socio-cultural and familial dimensions being placed with in the next rank. Since this cooperative is a representative of two villages, the needs of the people from both villages should be taken into consideration. A board of directors composed of the representatives from both villages could be helpful in this regard.