نگاهداشت و بازآفريني موتيف‌هاي آرايه‌اي فضاهاي شهري

Conservation and Regeneration of Decorative Motifs of Urban Spaces

فضاهاي شهري در گذشته به گونه‌اي منسجم در هماهنگي نانوشته‌اي ميان معماران و ارباب حِرَف مرتبط شكل مي‌گرفته و در آن الگوهايي از آرايه‌ها و نقشمايه‌هاي تزييني، افزون بر كاركردهاي اقليمي و حتي نيارشي، به عنوان عناصر كيفيت‌زا و هويت‌بخش به كار گرفته مي‌شدند كه نشان از توجه ويژه نسبت به عناصر تاثيرگذار بر كيفيات فضاهاي شهري داشته است. به نظر مي‌رسد كه امروزه در اثر كاهش توجه به كيفيت‌ها و ويژگي‌هاي طراحي فضاهاي شهري و معماري جداره‌ها از يك سو و روند سريع از ميان رفتن آثار مربوط به معماري شهري و آرايه‌ها و تزيينات وابسته به آن در بافت‌هاي تاريخي از سوي ديگر، معماري فضاهاي شهري را در معرض تهديدي جدي قرار داده است. بازشناسي مفاهيم، كيفيت‌ها و نيز موتيف‌ها و مصاديق آرايه‌هاي معماري شهري از طريق بحث نظري و بررسي نمونه‌هاي ميداني و در نهايت، آسيب‌شناسي و تبيين ضرورت‌هاي نگاهداشت اين آثار، هدف اساسي و دستاورد اصلي اين مقاله خواهد بود.

Urban spaces in the past were formed in an integrated and unrecorded manner of unity between architects and other related artificers. In those works, patterns of ornaments and decorations were used as quality-making and identifying elements, in addition to their climatical and structural functions. This shows special attention to the elements that affect the quality of urban spaces. Nowadays it seems that attention to quality and design features of urban spaces and architecture of urban facades have decreased. Also, the works of urban architecture and their decorations in the historical contexts have quick process of destruction. For these reasons, architecture of urban spaces has been exposed to serious threats. Recognition of concepts, qualities, motifs and cases of urban architectural decorations through theoretical discussion and analysis of field samples and finally, pathology and explanation of the necessities for the conservation of these works, are the basic objectives and main results of this paper.