اثر روش و فاصله زماني بين دو تلقيح بر باروري خروس هاي بومي فارس

Effect of insemination method and interval on fertility and hatchability of Fars native chicken

در اين پژوهش، با آزمايش فاكتوريل دو فاكتوره، اثر روش تلقيح اسپرم و فاصله زماني بين دو تلقيح بر درصد باروري و جوجه درآوري مرغ هاي بومي بررسي شد. روش تلقيح اسپرم شامل؛ روش تلقيح مورد استفاده در مزرعه اصلاح نژاد مرغ بومي فارس (M1) و روش آزمايشي (M2) و فاصله زماني بين دو تلقيح شامل فاصله هاي زماني 7 (T1) و 14 (T2) روز بود. از 120 قطعه مرغ بومي و 40 قطعه خروس بومي 7 ماهه استفاده شد. تلقيح مرغ ها به مدت 10 هفته انجام شد. تخم مرغ ها از روز دوم پس از تلقيح، جمع آوري شدند و جوجه كشي به منظور تعيين درصد جوجه دهي كل و باروري استفاده شد. نتايج نشان داد كه اثر روش تلقيح، فاصله زماني بين دو تلقيح و اثرات متقابل آنها بر درصد تخم گذاري معني دار نيست. اثر روش تلقيح بر درصد باروري، جوجه دهي كل و جوجه دهي تخم مرغ هاي بارور معني دار بود كه روش دوم تلقيح نتايج بهتري نسبت به روش اول نشان داد. درصد باروري و جوجه درآوري به طور معني داري در تيمار T1 در مقايسه با تيمار T2 بالاتر بود. درصد جوجه دهي كل در تيمار M1T2 به طور معني داري كمتر از بقيه تيمارها بود. در بين تمام تيمارها، بيشترين درصد باروري (20/79 درصد) و كمترين آن (21/48 درصد) بهترتيب مربوط به تيمارهاي M2T1 و M1T2 بود. تفاوت معني داري بين تيمارهاي آزمايشي از نظر درصد جوجه دهي تخم مرغه اي بارور مشاهده نشد. بهترين نتايج از نظر درصد باروري و جوجه درآوري مربوط به تيمار M2T1 بود و استفاده از آن در برنامه هاي تلقيح مصنوعي مرغه اي بومي توصيه مي شود.

In a factorial experiment, the effects of insemination methods and intervals on fertility and hatchability of Fars native chicken were investigated in this study. Insemination methods were control method (M1) and experimental method (M2), and insemination intervals were 7 (T1) and 14 (T2) days between two insemination. One hundred and twenty hens and forty roosters at seven months ages were considered in four experimental groups (30 hens per each group). Hens were inseminated for 10 weeks. Two days after insemination, eggs were collected and hatched to determine percentages of fertility and hatchability. The results indicated that the effect of insemination methods, insemination intervals and interaction effects on egg laying percentage were not significant (p < 0.05). Insemination method significantly affected the percentages of fertile eggs and total hatchability, that M2 method had better results in compare with M1 one. Fertility and hatchability percentages were significantly higher for T1 in compare with T2 (p < 0.05). Hatchability of M1T2 was significantly lower than other treatments. Between all treatments, higher and lower levels of fertility were 79.2 and 48.2 percentages for M2T1 and M1T2 respectively. There were no significant differences between treatments for hatchability percentage of fertile eggs. Between treatments, M2T1 had the best fertility and hatchability, therefore use of this treatment is recommended in artificial insemination program of Fars native chicken.