عنوان مقاله :
مفهوم اگزيستانس نزد ياسپرس
عنوان فرعي :
Jaspers’ Concept of Exsitenz
پديد آورندگان :
پازوكي، بهمن نويسنده موسسه پژوهشي حكمت و فلسفه ,
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه سال 1391 شماره 0
كليدواژه :
نشانههاي اگزيستانس , آزادي , خودبودن , بيقيد و شرط بودن , ممكن (بالقوه) بودن , اگزيستانس
چكيده فارسي :
در تاريخ فلسفه معمولاً كِيْركِگُر را بنيانگذار فلسفه اگزيستانس ميدانند. او اين اصطلاح را كه به معناي نحوه وجود خاص انسان است، در تقابل با انديشه هگل وضع كردهاست. با مروري كوتاه بر جدال فلسفي ميان انديشه كِيْركِگُر و هگل سعي ميشود از بعضي از ويژگيهاي مفهوم اگزيستانس پرده برداشته شود. بعد از اين، نوبت به شرح مفهوم "اگزيستانس" از نگاه ياسپرس ميرسد. اگزيستانس تعريفناپذير است و در مفهوم نميگنجد. او معتقد است كه اگرچه واقعيت اگزيستانس را نميتوان همچون وجود تجربي مستدل ساخت اما ميتوان به آن بهمدد «نشانه» اشاره كرد. ياسپرس الفاظي همچون «اگزيستانس»، «خودبودن»، «آزادي» و ساير اصطلاحات خاصي را كه درفلسفه خود بهكار ميبرد، نشانههايي ميداند كه فينفسه معنايي مستقل ندارند وحتي در قالب نشاني براي آگاهي كلي نامفهوم باقي ميمانند. ميزان در رد و قبولي نشانيها و صحت و كذب آنها خودْبودن فرد است. اگزيستانس همواره اگزيستانس فردي است. اگزيستانس خودبودنِ اصيل انسان است كه با تصميمي آزاد و بيقيد و شرط، به خود فعليت ميبخشد. اگزيستانس، زندگي صرف را همچون امكاني بالقوه همراهي ميكند، امكاني كه انسان يا بدان چنگ مياندازد يا از دست زدن به آن سر باز ميزند.
چكيده لاتين :
This paper tries to describe the way Jaspers understands the term ‘Existence’. According to Jaspers ‘Existence is ’ indefinable. If so, how then can it be expressed? Not by concepts, but by what Jaspers calls ‘signa’. The terms such as ‘Existence’, ‘Freedom’ and ‘Selfhood’ are examples of such ‘signa’. However, ‘signa’ per se have no objectivity for consciousness, no independent meaning. From the point of view of (under the terms of) general sciences there are no such things like ‘Existence’, ‘Freedom’ and ‘Selfhood’. Although, Jaspers explains, the existential reality can’t be proven as well as experimental being, but it can be pointed out. After analyzing the different definitions, he concludes that ‘Existence’ is the original Selfhood of individual, which carry out his own Self with a free and absolute resolve. ‘Existence’ as a possibility accompanies the merely life, a possibility, which each individual can grasps or ignores.
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1391
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان