مقايسه برخي متغيرهاي كلينيكي اندام تحتاني در دانشجويان دختر با كف پاي صاف و ساختار پاي طبيعي

Comparison of selected clinical lower limb measures in female students with pes planus and rectus feet

فرض بر اين است كه ساختار آناتوميكي پا مي تواند بر وضعيت عضلاني- اسكلتي اندام تحتاني موثر باشد و در نتيجه، تغييراتي در راستا و عملكرد آن ايجاد كند. هدف اين تحقيق، اندازه گيري برخي از متغيرهاي كلينيكي اندام تحتاني شامل طول تاندون آشيل، زاويه Q و سفتي عضلات همسترينگ در دانشجويان دختر مبتلا به كف پاي صاف در مقايسه با گروه كنترل بود. تعداد 24 دانشجوي دختر مبتلا به دفورميتي كف پاي صاف و 24 دانشجوي فاقد دفورميتي با سن، قد و وزن مشابه به روش جور كردن و همتاسازي در اين تحقيق شركت كردند. ساختار كف پا با روش افتادگي استخوان ناوي، طول تاندون آشيل از طريق آزمون لانگ، راستاي زانو با زاويه Q و سفتي عضله همسترينگ از طريق آزمون اكستنشن فعال زانو اندازه گيري شدند. از روش آماري t مستقل براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد (05/0 p < ). مقادير آزمون لانگ، زاويه Q و سفتي همسترينگ در گروه مبتلا به كف پاي صاف به طور معناداري بيشتر از گروه كنترل بود (به ترتيب: 01/0p= و 000/0p=). افراد با كف پاي صاف داراي تاندون آشيل طويل تر، ميزان سفتي بيشتر عضله همسترينگ و زاويه Q بزرگ تر هستند كه ممكن است كه در عملكرد اندام تحتاني و درد در ناحيه پا موثر باشد. اين تاثيرات مي تواند اطلاعات مفيدي را در ارزيابي و طراحي برنامه درماني در اختيار محققين قرار دهد.

It is assumed that foot posture could be contributed to musculoskeletal conditions of the lower Limb. Consequently, it may alter lower limb alignment and function. The purpose of this study was to assess some selected clinical lower limb measures including tendo -Achilles length, Q angle and hamstring tightness among females with pes planus in comparison with controls. Twenty-eight college-age females with pes planus and twenty-four age-matched healthy controls were selected to participate in the study. Foot type was measured by navicular-drop method. Selected clinical measures as tendo-Achilles length, knee alignment and hamstring tightness were measured by lunge test, Q angle test and the active knee extension test respectively. Independent t- test was employed for statistical analysis (p < 0.05). Subjects with pes planus deformity had significantly a greater amount of lunge test, Q angle test and the active knee extension test than those of controls (p=0.01 and p=0.000 respectively). The individuals with pes planus had a longer tendo-Achille, greater hamstring tightness and the Q angle as well. These findings could be affected lower extremity function and foot pain. These effects should be considered when assessing lower limb function or designing treatment protocols.