تاثير عرفان اسلامي بر انديشه‌هاي «كبير» عارف و شاعر شهير هندي

Impacts of Islamic Mysticism on Kabir’s Thoughts

كبير شاعر و عارف بزرگ هندي، تاثيرگذارترين فرد در نهضت بهكتي‌نو در شمال هند بوده است. نهضت بهكتي?نو كه ريشه در عقايد كهن هندويي در جنوب هند دارد از رهگذر آموزه?هاي عرفاني دين اسلام توانست در سده?هاي مياني هند به اوج كمال و پختگي خود برسد. كبير كه جانشين رهبران بهكتي پيشين همچون رامانوجه و رامانَنده در جنوب هند بود، انديشه?هاي اصلاح?طلبانه نهضت بهكتي را در شمال هند گسترش داد و انديشه?هاي نويني را در اين نهضت كهن مطرح كرد. اين آموزه?هاي كبير را كه بيشتر تحت‌تاثير عرفان اسلامي شكل گرفته?اند مي?توان اين‌گونه خلاصه كرد: توحيد، ردّ بت‌پرستي، انكار نظام طبقاتي، تاكيد بر مقام مرشد (گورو) و تاكيد بر اينكه طريق معرفت وراي كفر و دين است.

Kabir, the renowned Indian poet and mystic, was the most influential figure of the Bhakti movement in northern India. The Bhakti movement, having its origins in ancient Hinduism of south India, achieved the peak of its maturity in middle ages of Indian history through the influence of Islamic mystical doctrines. Kabir was the successor of earlier Bhakti leaders such as Ramananda in south India. He spread the reformist ideas in north India and introduced new ideas. The ideas of Kabir were formed under the influence of principles of Islamic mysticism which include monotheism, rejection of idol-worshiping, rejection of caste system, laying emphasis on the role of Guru and emphasis on the path of gnosis.