بررسي اثر تنش شوري بر برخي شاخصهاي فيزيولوژيكي گونه مرتعي Kochia prostrata

Effects of salinity stress on some physiological characteristics of Kochia prostrata

در اين تحقيق تغييرات برخي شاخصهاي فيزيولوژيكي گونه مرتعي Kochia prostrata كه بومي ايران و داراي ارزش غذايي بالايي براي دامهاست، در هنگام مواجهه با تنش شوري مورد بررسي قرار گرفت. بذرهاي اين گياه در اتاق رشد و در دماي 2± 25 درجه سانتي گراد و تناوب نوري 16 ساعت روشنايي و 8 ساعت تاريكي كشت شدند. براي انجام تحقيق تيمارهاي 0، 50، 100، 150 و 200 ميلي مولار NaCl اعمال گرديد. طرح مورد استفاده در اين آزمايش طرح كاملاً تصادفي با 5 تيمار و 4 تكرار بود. براي جلوگيري از شوك اسمزي، تيمارها به تدريج اعمال گرديدند، بعد از گذشت 21 روز از زمان اعمال آخرين تيمار شوري، گياهان برداشت شدند و شاخصهاي پرولين، گلايسين بتايين، قندهاي محلول، پتانسيل آبي و محتواي نسبي آب مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان داد با افزايش غلظت شوري تا 200 ميلي مولار NaCl غلظت پرولين، گلايسين بتايين و قندهاي محلول افزايش يافت. البته اين گياه با سنتز تركيبهاي سازگار نظير پرولين و قندهاي محلول به عنوان ساز و كارهاي مقاومت به شوري جهت تنظيم اسمزي و سازش با محيط هاي شور استفاده مي نمايد. همچنين بالا بودن محتواي نسبي آب برگ (RWC) تا 150 ميلي مولار و كاهش قابل ملاحظه پتانسيل آبي موجب افزايش كارايي مصرف آب مي شود و در نتيجه گياه آب كمتري از طريق تبخير و تعرق از برگ هاي خود خارج مي كند و پتانسيل آبي نشان دهنده حفظ و نگهداري آماس و در نتيجه افزايش رشد و توليد در سطوح شوري تا 150 ميلي مولار نمك بود.

In the current study, some physiological responses of Kochia Prostrata to salinity stress were investigated. This species is native to Iran and could be used as forage for livestock. Plants were exposed to 0 (control), 50, 100, 150, and 200 mM NaCl. The experimental design was completely randomized design with 4 replications and 5 treatments. To prevent osmotic shock, the treatments were done gradually. After 21 days of the last salinity treatment, the plants were harvested and proline, glycinebetaine, soluble sugars, water potential and relative water content were measured. The result showed that in Kochia Prostrata, with an increase of salinity concentration up to 200 mM NaCl, proline, glycinebetaine and soluble sugars increased. According to the results, this plant tolerates the salinity through the synthesis of proline, soluble sugars and glycinebetaine as the mechanisms of salt tolerance. The high relative water content of the leaf (RWC) up to 150 mM and significant decrease of water potential also caused an increase of water use efficiency with low evaporation and transpiration from the leaves.