سياست جنايي تقنيني پيشگيري از تخلفات در قانون راهنمايي و رانندگي

Legislative Criminal Policy to Prevent Violations of Traffic Law

با گسترش شهرها و افزايش روزافزون استفاده از وسايل نقليه به‌ويژه خودرو‌ها در جوامع مختلف و به‌رغم وضع مقررات گوناگون جهت استفاده از وسايل نقليه، متاسفانه روزبه‌روز برتعداد افرادي كه در اثر تصادفات (كه زايده تخلفات رانندگي است) جان خود را از دست مي‌دهند يا دچار ضايعات بدني غيرقابل درمان مي‌شوند افزوده مي‌شود. در چنين شرايطي قانون‌گذار بايستي با سياست كيفري سنجيده و مناسب مجازات‌هاي بازدارنده‌اي را براي تنبيه رانندگان متخلف و عبرت ساير رانندگان وضع كند. در همين رابطه موضوع اصلي اين نوشتار بررسي سياست كيفري تقنيني ايران در برخورد با تخلفات رانندگي در قانون جديد رسيدگي به تخلفات رانندگي مصوب سال 1389 است. هدف از اين بررسي تعيين اين موضوع است كه قانون‌گذار تا چه حد به اصول پيشگيري كيفري شامل شدت مجازات، سرعت در اعمال مجازات و قطعيت اجرايي مجازات‌ها توجه داشته است. در اين مطالعه از روش اسنادي و كتابخانه‌اي براي جمع‌آوري داده‌ها و اطلاعات موردنياز استفاده شده است. به اين معنا كه با مطالعه منابع مدون موجود و مرتبط شامل كتب، مقالات، نشريات، جزوات، پايان‌نامه‌ها و تحقيقات علمي ‌اطلاعات موردنياز گردآوري شده است. نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد كه قانون‌گذار در سياست كيفري تدوين قانون جديد به افزايش شدت مجازات تخلفات رانندگي بيشتر از دو عامل ديگر يعني سرعت و قطعيت (حتميت) در اعمال مجازات‌ها توجه داشته كه پيشنهاد مي‌شود در اصلاحيه‌هاي احتمالي بعدي از قانون مذكور به دو عامل قطعيت و سرعت اجراي مجازات‌ها نيز در جهت افزايش ويژگي بازدارندگي مجازات‌ها به‌منظور كاهش تخلفات رانندگي توجه كافي معطوف شود.

By expansion of cities and increases in transportation means devices especially the vehicles in different societies, in spite of enacting different rules for using of transportation means unfortunately there is a huge increase in number of fatalities or injuries which are emerged from driving violations or affected with an improvable loss of facilities. In such a situation the legislator should pass the inhibiting rules with a measured penal policy proportional to the punishment for punishing the violating drivers or to serve as an example. On the relation of this title, the main subject of this paper is to review the policies of Iran on penal prevention of crimes in new traffic regulations which was approved in 1389. The aim of this study is investigating of the subject in which the legislator how much should consider the principals of penal prevention driving the passing of new laws included: intensity of punishment, rate of punishment exertion and finalization. Documented methods are used to gather data and information in this research. The result of this research shows that legislator should pay attention to increases in intensity of driving violation more than two other factors namely rate and finalization exertion of punishments. The factors resulted from this study reveals that the penalty punishments could have effect on the lowering the rate of traffic violation.