ارزيابي تاثير استفاده از مكمل خوراكي روي و مس بر ميزان لنگش و كارايي توليدمثلي در گاوهاي شيري

Effect of oral supplement of zinc and copper on lameness and reproductive performance in dairy cattle

هدف از اين مطالعه بررسي اثرات استفاده از مكمل خوراكي حاوي روي و مس بر روي ميزان لنگش و كارايي توليد مثلي در گاو شيري بود. شاخص هاي عملكردي در يك گله گاو شيري بسيار متفاوت است، در اين مطالعه كه در يكي از گاوداري هاي شهر آمل و روي 40 راس گاو شيري هلشتاين انجام يافت، به بررسي برخي از اين شاخص ها شامل لنگش، سقط جنين، روزهاي باز (Open Days) و جفت ماندگي پرداخته شد. در جيره غذايي 20 راس از گاوهاي تحت مطالعه (گروه تيمار) روزانه 360 ميلي گرم روي و 125 ميلي گرم مس افزوده شده و در مدت يك سال تغذيه با اين جيره، شاخص هاي عملكردي مورد ارزيابي قرار گرفتند. گروه شاهد جيره مشابه و بدون مكمل دريافت مي كرد. همچنين به طور منظم و در هر فصل ميزان سرمي مس و روي نيز با استفاده از روش بيوشيمايي مورد سنجش قرار گرفت. نتايج حاصل نشان داد كه در گروه تيمار و در پايان دوره درماني با مكمل خوراكي در مقايسه با ابتداي دوره درماني ميزان لنگش (01/0 > p)، روزهاي باز (05/0 > p)، جفت ماندگي (05/0 > p) و سقط جنين (05/0 > p) به طور معني داري كاهش يافت. مقايسه گروه تيمار و شاهد نيز مويد وجود تفاوت معني دار در ميزان ابتلا به لنگش، ورم پستان و جفت ماندگي بين دو گروه بود (01/0 > p). با توجه به افزايش مقادير سرمي مس و روي همزمان با كاهش ميزان ابتلا به بيماري-هاي مذكور، مي توان چنين نتيجه گرفت كه استفاده از عناصر كمياب همچون مس و روي در روند بهبود شاخص هاي توليدمثلي و ابتلا به لنگش مفيد مي باشد.

The aim of this study was to evaluate the effects of oral supplements of zinc and copper on lameness and reproductive performance in dairy cattle. Performance indicators on a dairy farm are very different. In this study which was conducted on 40 Holstein cows at one of Amolʹs dairy farms, some of these indicators include lameness, abortion; retained placenta and open days were studied. 360 mg zinc and 125 mg copper were added to rations of daily 20 heads of cattle (case group) daily for one year. Control group was given same diet without the supplement. Regular and seasonal blood sampling were done and serum levels of zinc and copper were analyzed. The results suggested that lameness (p < 0.01), retained placenta (p < 0.05), open day (p < 0.05) and abortion (p < 0.05) were reduced significantly after treatment. There is a significant difference in these incidence, between case and control group (p < 0.01). Due to the simultaneous increase in serum levels of copper and zinc with reduction the incidence of the disease, we conclude that the use of trace elements such as copper and zinc in improving reproductive performance and lameness were useful.