بررسي مقايسه‌اي مهارت‌هاي نحوي كودكان كم‌شنوا و شنواي فارسي زبان پيش دبستاني

A comparative study on syntactical skills of Persian-speaking hearing- impaired preschoolersand their normal-hearing peers

چكيده مقدمه: بررسي مهارت‌هاي نحوي كودكان آسيب ديده شنوايي از حوزه‌هاي مورد توجه آسيب‌شناسان گفتار و زبان است. در اين مطالعه ميانگين طول گفته، نوع و تعداد الگوهاي خطاي گفتار كودكان كم‌شنوا در دو نوع نمونه گفتار (آزاد و توصيفي) با همتايان شنوايشان مقايسه شد. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش مقطعي توصيفي-تحليلي 16 كودك شنوا و 9 كودك كم‌شنواي 48 تا 72 ماهه تك زبانه و فارسي زبان از دو مركز توان‌بخشي و مهدهاي كودك شهر تهران با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. داده‌هاي گفتار توصيفي با روش بازگويي داستان و توصيف تصوير و داده‌هاي گفتار آزاد از طريق پرسش‌هاي مكمل جمع‌آوري شد. تحليل زباني داده‌هاي جمع‌آوري شده، به دو روش كمي و كيفي مبتني بر صداي ضبط شده صورت پذيرفت. تحليل آماري داده‌هاي به دست آمده با استفاده از آزمون‌‌‌هاي Mann-Whitney U و Independent-t انجام شد. يافته‌ها: تحليل داده‌هاي زباني بين دو گروه كم‌شنوا و شنوا حاكي از تفاوت معني‌دار ميانگين طول گفته بر حسب تك‌واژ در هر دو نوع گفتار آزاد و توصيفي بود (به ترتيب 002/0 = P و 001/0 > P). مقايسه ميانگين كل خطاها هم در گفتار آزاد و هم در گفتار توصيفي بين دو گروه تفاوت معني‌دار نشان داد (به ترتيب 003/0 = P و 001/0 > P). در گفتار توصيفي كودكان كم‌شنوا بيشترين خطاي دستوري حذف نادرست و در كودكان شنوا انتخاب نابجا بود (به ترتيب 5/48 درصد و 2/38 درصد) و در گفتار آزاد بيشترين خطاي هر دو گروه شنوا و كم‌شنوا حذف نابجاي دستوري بود (به ترتيب 4/47 درصد و 8/38 درصد). نتيجه‎گيري: در مطالعه بين گروهي، كودكان كم‌شنوا علاوه بر ميانگين طول گفته كوتاه‌تر به وي‍‍ژه در گفتار آزاد نسبت به شنواها از نظر داشتن نوع خطاهاي صرفي و نحوي نيز با آنان تفاوت معني‌داري نشان دادند. كليد واژه‌ها: زبان فارسي، كودكان، كم‌شنوايي، ميانگين طول گفته، مهارت‌هاي نحوي نوع مقاله: پژوهشي

Abstract Introduction: Syntactical characteristics of hearing-impaired (named here after HI) children have been one of the main focuses of interest in speech and language pathology. In This study, HI children were compared with their normal counterparts in terms of MLU and the type and the number of error patterns in two types of speech samples (namely, free and descriptive speech). Materials and Methods: Sixteen Persian-speaking normal-hearing and 9 HI children aged from 48 to 72 monthswere evaluated in this cross-sectional descriptive-analytic study. All subjects were recruited from either nursery or rehabilitation centers of Tehran, Iran through the convenience sampling method. Story-retelling and complex-picture description tasks were used to obtain descriptive speech samples while free speech samples were collected via asking complementary questions. All samples were tape recorded for future quantitative and qualitative analyses. For statistical analysis of the data, Mann-Whitneyʹs U and studentʹs t tests were conducted. Results: Data analysis demonstrated a significant difference between the two groups with regard to the Mean length of utterance calculated inmorphemes (MLUm) in both free and descriptive speech samples (P < 0.001 and P = 0.002 respectively). The total mean of errors in both free (P < 0.001) and descriptive speech was significant different among the studied groups (P = 0.003). The most frequent syntactical errors in the descriptive speech of HI and normal children was incorrect deletion (48.5%) and incorrect selection (38.2%) respectively. Incorrect syntactical deletion had the highest frequency of occurrence in the free speech samples of both normal-hearingand hearing-impaired children (47.4% and 38.8% respectively). Conclusion: Beside their shorter MLU (especially in free speech), the nature of morphosyntagmatic errors of hearing-impaired children are different from typical children. Keywords: Persian language, Children, Hearing loss, Mean length of utterance, Syntactical skills Type of article: Original article