رويكرد نظري شاعران سنت‌گراي معاصر به روح و روان (با تكيه بر شعر حكيم هيدجي، علامه حسن‌زاده آملي و استاد شهريار)

Theoretical approach to soul by contemporary traditionalist poets.

اين مقاله كوشيده است پس از ذكر مقدمه‌اي كافي پيرامون روح و روان و كيفيت آن از نظر فلاسفه و عرفا و همچنين روح از منظر قرآن، به بررسي و تبيين بازتاب شاعرانه روح و روان در شعر سنت‌گراي معاصر با تكيه بر اشعار علامه حسن‌زاده آملي، حكيم هيدجي و شهريار كه هركدام نماينده طيفي از شاعران با رويكردها و ديدگاه‌هاي متفاوت هستند، بپردازد و در مسير و فرايند پژوهش بدين نكته رسيده است كه شاعران فوق با تاسي از تعاليم و آموزه‌هاي قرآني و ديدگاه‌هاي عرفاني، فلسفي و ديني بر اين نظرند كه انسان مركب از جسم و روح است كه جسمش به اقتضاي ماهيتش فناپذير و روحش به جهت تجردش ناميراست. آنان به تاثير و تاثر جسم و روح معتقدند و روح را عنصر ملكوتي و رجعت‌ يابنده به موطن اصلي مي‌دانند و بر اين باورند كه همه شرافت آدمي مترتب بر اين عنصر است و كمال و اعتلاي صفاتي آن بدين بعد بسته است. آنان بعد خاكي انسان را فاقد كرامت و فضيلت مي‌شمارند و اعتقاد دارند كه روح مجرد از ماهيت است و پس از متلاشي شدن جسم همواره باقي خواهد ماند

This study tried to investigate poetic reflection of spirit in contemporary traditionalist poetry relying on poetriest of Allama Hasan zadeh Amoli ,Hakim Hadajl and Shahriar that each of them is representative of poets with different approaches and point of views after sufficient introduction about spirit and quality of it from philosophers, mystics point of view and also after the introduction of spirit from Korans point of view. This study found that above poets relying on teachings and doctrines of Koran and mystic, philosophic and religious points pf view believe that human being is composed of body and soul. His body has perishable nature and his soul has eternal nature . They believe that body and soul effect on each other and soul has divine element and it will return to its origin. They believe that the dignity of human being depends on soul and his perfection and his peromotion relys on this dimension. They believe that body of human being lacks dignity and virtue and soul is upon the natute and will remain even after disjoint of bod.