نوآوري هاي فرمي در آثار داستاني ربيع جابر

Formal Innovations in Rabi Jabir’s Novels

ربيع جابر نويسنده،رمان نويس وروزنامه نگار برجسته و مبتكر معاصر لبناني است كه آثارش به زبان هاي بسيار از جمله زبان فرانسه و آلماني ترجمه شده است. اين مقاله ضمن معرفي مختصراين نويسنده، با بررسي هفت اثر داستاني او، شامل شاي اسود، الفراشه الزرقا ، البيت الاخير، رالف رزق ا... في المرآه، تقرير ميليس، الاعترافات و بيريتوس مدينه تحت الارض، در پي شناساندن ابعاد خلاقيت انديشه و ابتكار در آثار اين او است و در چهار بخش نوآوري هاي شكلي اين داستان ها را نشان مي دهد. بخش اول تحت عنوان زبان و واقعيت، به جنبه هاي پسامدرنيستي و بازي هاي زباني و موضوع فراداستان در آثار ربيع جابر مي پردازد. بخش دوم با عنوان طراحي زاويه ديد نو، خلاقيت هاي نويسنده را در پاره اي مفاهيم چون راوي مرده، راوي دوم شخص و.. مورد بررسي قرار مي دهد. در بخش سوم ارتباط ميان متني آثار جابر با ديگر متون داستاني مانند رمان هاي فرانتس كافكا نشان داده مي شود . بخش چهارم به تطبيق نگرش‌هاي پسا استعماري در داستان‌هاي ربيع جابر با نظريه هاي پسا استعماري هومي بابا اختصاص دارد.

Rabi Jabir is the great Lebanese author, novelist and journalist, whose novels have been translated to many languages, including French and German. This paper aims to define the creative aspects of his works. Starting with a summary of his life, it goes through the study of seven novels of Jabir’s works, including Black Tea, The Blue Moth, The Last House, Ralph Rizqallah in the Looking-Glass, The Mehlis’Report, Confessions and Byretus Underground City. The first section of the article entitled Language and Reality, reviews the aspects of «postmodernism» and the language games and the elements of metafiction in these works. In the second section, -Designing New Point of View- the innovations in this field -including the dead narrator and the audience narrator- are studied. In the third section, entitled Intertextuality, the textual links between the great novelists’-e. g. Franz Kafka- and Jabir’s works are pointed out . End up in the fourth section- Postcolonial Viewpoints- Homi Bhabha’s «post-colonial» theories are applied to Rabi jabir’s novel The Blue Moth