بررسي مدل پولي تعيين نرخ ارز در كشورهاي منطقه MENA: رويكرد هم انباشتگي تابلويي

The Investigation of Monetary Model to Exchange Rate Determination in MENA Countries: Panel Cointegration Approach

در اين مطالعه سعي شده است با استفاده از تكنيك هم‌‌انباشتگي تابلويي، مدل پايه پولي و مدل پولي با قيمت‌هاي انعطاف‌پذير، براي 14 كشور منتخب منطقه خاورميانه و شمال آفريقا (MENA)، در دوره زماني 2006-1975 مورد آزمون قرار گيرد. نتايج نشان مي دهد كه در هر دو مدل، پايه پولي و مدل پولي با قيمت‌هاي انعطاف‌پذير، رابطه هم‌انباشتگي بين متغيرهاي مدل وجود دارد و رهيافت پولي به نرخ ارز در كشورهاي منطقه منا در دوره زماني مورد مطالعه صادق است. از اين رو مي توان گفت كه در كشورهاي منطقه منا برابري ارزش پول داخلي در مقابل پول خارجي بيشتر تحت تاثير تغييرات حجم پول داخلي بوده و هرگونه افزايش (كاهش) حجم نقدينگي كشور به تنزل (تقويت) ارزش پول ملي منجر مي شود. در كنار متغير حجم نقدينگي، متغيرهاي نرخ تورم انتظاري، رابطه مثبت و معني‌دار و توليد ناخالص داخلي، رابطه منفي و معني‌دار با نرخ ارز داشته و از متغيرهاي مهم تعيين كننده نرخ ارز تعادلي در اين كشورها محسوب مي شود.

The main objective of this paper is to examine of monetary approach to exchange rate determination in 14 MENA countries during 1975-2006. For this purpose, panel cointegration technique has been used to test the basic monetary model and flexible price monetary model of exchange rate determination. The empirical results indicate that there is a cointegration relationship between variables of basic and flexible price monetary models and therefore the monetary model is able to convincingly explain the exchange rates in MENA Countries. Hence, it could be concluded in the region the parity domestic currency vs. foreign currencies has been affected by mostly the amount of domestic money and increase (decrease) of amount of domestic liquidity leads to devaluation (evaluation) of domestic money. Also, the results show that there is negative significant relationship between exchange rate and output and positive significant relationship with expected inflation rate in Middle East and North Africa countries. This empirical evidence implies that in addition to liquidity, variables such as expected inflation rate and GDP are important in determination of the equilibrium exchange rate in MENA Countries.