آداب و رسوم اجتماعي در ادبيات فارسي بر پايه كتاب قابوسنامه

Social aspects of rituals in Persian Iiterature based on Ghabous Nameh

اجتماعيات در ادبيات فارسي از ديرباز از اهميت ويژه اي برخوردار است . اين اهميت به گونه اي است كه در بيشتر آثار منثور و منظوم ادبيات فارسي مي توان مضامين و درونمايه هاي اجتماعي ، پرداختن به آداب و رسوم و وجوه مردم شناسي را مشاهده نمود. يكي از اين آثار منثور قابوسنامه اثر عنصرالمعالي است كه در قرن پنجم هجري تاليف شده است. در اين كتاب جلوه هاي مختلف آداب و آيين ها با زباني ساده و آموزنده مبتني بر فرهنگ جامعه ترسيم شده است و چهل و چهار باب آن متضمن مسايل ديني، فرهنگي و اجتماعي است كه به شرايط و جنبه هاي هر بخش در جامعه شناسي ادبيات برمي گردد. تعهد اجتماعي نوسينده با ژرف نگري در بيان حالات مختلف، ويژگي هاي طبقات اجتماعي حاكي از بينش اجتماعي او در قالب نصايح و اندرزهاي مردمي در بيان موضوعات مربوط است و بر اين اساس رجحان فرهنگ نامادي را مي توان بر فرهنگ مادي منطبق با درونمايه هاي اثر تشخيص داد.

Social issues has been of great importance in Persian literature. They are so significantthat you can find social themes as well as reflection of rituals and ethnologic features in most prose and verse works of persian literature . One of these works is Ghabous Nameh by Onsor al-Maʹani Ghabous bin Voshmgir dated to 5th/ 11th century. It depicts Iranian rituals and customs in simple language in 44 chapters. They contain religions, cultural and social issues. The themes presented are regarded as basic factors in sociology of literature. Among most important features of the work, the followings can be pointed out: the writerʹs social commitment in depicting his themes, the pecularities of ruling classes discussed sociologically, etc. The analysis of non-material and material culture on material one is evident in the book