نسبت مشروعيت و مشاركت سياسي در انديشه سياسي امام خميني(ره)

Relationship between political legitimacy and political participation from the perspective of Imam Khomeini

نظريه حكومتي امام خميني(ره) معادله سه مفهومي (دين، ولايت، ملت) است. در اين كه سه مولفه فوق در دستگاه فكري و اجتهادي امام خميني(ره) چگونه جمع مي شوند، از منظرهاي مختلف قابل بحث است. در اين نوشتار، تلاش شده تا از منظر مشروعيت سياسي و مشاركت سياسي موضوع فوق مورد تامل قرار گيرد. سوال اصلي تحقيق اين است كه از ديدگاه امام خميني(ره)، چه نسبتي بين مشاركت سياسي و مشروعيت سياسي وجود دارد؟ فرضيه مقاله اين است كه در تفسير اجتهادي امام، جايگاه بحث مشروعيت، پيشيني بوده و در فلسفه سياسي مي گنجد و ماهيتاً از سنخ حكومتي است. ولي مقام بحث مشاركت سياسي، مقام پسيني و در قلمرو جامعه شناسي بوده و ماهيت آن از سنخ نظارتي است. بدين لحاظ، ماهيت حكومت از تضارب آن دو منتج شده و در مدل حكومتي «جمهوري اسلامي» به تعادل رسيده است كه «جمهوري» ناظر به بُعد نظارتي و مشاركتي و «اسلامي» ناظر به بُعد حكومتي و مشروعيتي آن است. در نتيجه، به لحاظ روشي، نقطه تعادل و جوش آن دو معطوف به تفسير اجتهادي ايشان است.

Imam Khomeini’s theory of state is a three- concept equation (i.e. Religion, Velayat and Nation). How the above mentioned three concepts are added together is subject to discussion from various perspectives. Attempts have been made in this article to review and investigate the issue from the viewpoint of political legitimacy and political participation. The question posed is the investigation of the relationship between political participation and political legitimacy from the viewpoint of Imam Khomeini. It is hypothesized in the article that in Imam Khomeinil’s Ejtehadi Interpretation, legitimacy is prior in position and is incorporated into political philosophy and is of governance type in nature. Howerer, the position of political participation is subsequnet and belongs to the relam of sociology and is regulatory in nature. Therefore, state is the result of the mixture of both. That is, in “Islamic Repulic”, the “Repubice” refers to supervision and participation dimensions and the “Islamic” refers to its governance and legitimacy aspects. Thus, this balance point follows his Ejtehadi Interpretation in methodology.