تطبيق انديشه تقريب از منظر امام خميني(ره) و آيت الله بروجردي

Approximate idea of the view of Imam Khomeini and Ayatollah Boroujerdi

هدف از پژوهش حاضر، بررسي انديشه «تقريب» در ديدگاه هاي امام خميني(ره) و آيت الله بروجردي است. با توجه به اين كه يكي از مقاصد مهم شريعت هاي آسماني و فرامين عقلي، مساله‏ وحدت و اتحاد است و اين مقصد ضرورتي‏ عقلي و شرعي و از عوامل حفظ بقاي اجتماع انساني مي‏باشد و از طرفي، تفرقه كه امروزه به يكي از تاكتيك هاي سياسي قدرت-هاي بزرگ در كشورهاي اسلامي تبديل گرديده، باعث شده است تا وحدت و اتحاد سياسي مسلمانان يكي از دغدغه‏هاي مصلحان بزرگ تاريخ باشد، پژوهش حاضر به بررسي اين سوالات مي پردازد كه امام خميني(ره) و آيت الله بروجردي (از جمله احياكنندگان انديشه تقريب) چگونه تقريب بين مذاهب را ارزيابي مي كردند؟ اتحاد سياسي مسلمانان از نظر آنان چگونه محقق مي‏شود؟ آيا وحدت، رويكردي تاكتيكي است و يا استراتژيكي؟ آثار و نتايج و پيامدهاي اتحاد سياسي جهان اسلام چيست؟ و راه‏هاي تقويت وحدت كدامند؟ با توجه به هدف و پرسش هاي فوق، اين پژوهش با استفاده از روش تحقيق اسنادي و با استناد به تمام آثار به جا مانده از انديشمندان فوق به بررسي موضوع پرداخته است. نتايج بررسي نشان مي دهد كه امام خميني و آيت الله بروجردي طرح راهبردي تحقق وحدت و تقريب را در قالب يك نظريه ي سياسي و تلقّي وحدت به عنوان امري راهبردي و استراتژيك مي نگريستند و در تلاش بودند كه طي يك فرايندي، در چند مرحله شامل ايجاد بستر و شرايط مناسب براي تحقق وحدت، فعال شدن نخبگان سياسي و مذهبي به عنوان مجريان وحدت، به كارگيري ابزارهاي لازم را براي حركت در مسير اتحاد سياسي مسلمانان اعمال نمايند.

The purpose of this study is thought of "approximation" from the view of Imam Khomeini and Ayatollah Boroujerdi. Given that one of the main purposes of the divine law and intellectual orders, is the issue of unity and this purpose is an intellectual and religious necessity and (This purpose) is one of the factors for survival of human society. On the other hand, todayʹs divisive political tactics have become major powers in Islamic countries, has led to political unity of Muslims be one of the great reformers concerned, The present study addresses these questions: How Imam Khomeini and Ayatollah Boroujerdi (including revivalists thoughts approximation) evaluate the proximity between religions? How are they achieved political unity of Muslims? Is unity, tactical or strategic approach? What are the consequences and implications of political unity of the Muslim world? What are the ways of strengthening unity? According to the above questions, this study used archival research and citing all traces left by these scholars is to examine the issue. The results show that the Imam Khomeini and Ayatollah Boroujerdi viewed the strategic plan to achieve unity and approximation, in terms of political theory and the unity as a matter of strategy and strategic, And were working within a process, include the steps substrate. And conditions for the realization of unity, Activation of the political and religious elite, (as executors of unity), and applying the necessary tools, navigate the unity of Muslims.