ارتباط پلي‌مورفيسم 4G/5G در پروموتر ژن PAI-1 با سندروم سقط مكرر

Association between the PAI-1 4G/5G promoter polymorphism and recurrent miscarriage

چكيده سابقه و هدف يكي از فاكتورهاي مطرح در ايجاد ترومبوفيلي در زنان مبتلا به سقط‌ مكرر، پلي‌مورفيسم 4G/5G در پروموتر ژن PAI-1 است. هدف از اين تحقيق، بررسي ارتباط اين پلي‌مورفيسم با سندروم سقط مكرر به عنوان يكي از عوامل خطر ژنتيكي براي اين سندروم بود. مواد و روش‌ها در يك مطالعه مورد ـ شاهدي، از ميان مراجعين بيمارستان بقيه‌اله و مركز ناباروري ابن سينا، 30 زن با سابقه سقط مكرر خود به ‌خود با علت نامشخص به عنوان گروه بيمار و 10 زن بدون سابقه سقط مكرر و داراي حداقل دو باروري موفق، به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. پلي‌مورفيسم 4G/5G در پروموتر ژن PAI-1با واكنش زنجيره‌اي پلي‌مراز و هضم آنزيمي محصولات PCR با آنزيم‌هاي اندونوكلياز محدودالاثر (PCR-RFLP) بررسي شدند. نتايج به دست آمده از تعيين ژنوتيپ اين پلي‌مورفيسم با نرم‌افزار 16SPSS و آزمون كاي‌دو تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها فراواني آلل موتانت 4G در زنان دچار سقط مكرر 7/46% و در زنان گروه شاهد 40% بود. 60% زنان دچار سقط مكرر و 80% زنان گروه شاهد، براي پلي‌مورفيسم 4G/5G در پروموتر ژن PAI-1 هتروزيگوت بودند. 5 نفر از زنان دچار سقط مكرر براي اين پلي‌مورفيسم هموزيگوت بودند؛ در حالي كه هيچ هموزيگوتي در بين زنان گروه شاهد مشاهده نشد. نتيجه گيري نتايج به دست آمده در اين پژوهش نتوانست بين اين پلي‌مورفيسم و سقط مكرر، رابطه معناداري نشان دهد.

Abstract Background and Objectives One of the factors known to cause thrombophilia in women with unexplained recurrent spontaneous abortion (RSA) is the 4G/5G polymorphisms in the promoter region of the ‍‍plasminogen activator inhibitor-1(PAI-1). This study aimed to determine the association between RSA and this polymorphism in Iranian patients. Materials and Methods In this case-control study, 30 patients with the background of two or more consecutive unexplained abortions and 10 women with at least two live births without a miscarriage who referred to Baqiyatallah hospital and Avicenna Infertility Clinic were analyzed for the PAI-1 4G/5G promoter polymorphism by the PCR-RFLP method. Results achieved from estimating the genotype of this polymorphism were analyzed by the SPSS16 and Chi Square. Results 4G allele frequency was 46.7 % in the patient group and 40% in the control group. Frequency of the PAI-1 4G/5G promoter polymorphism was 76.7% in patients and 80% in controls. For PAI-1 4G/5G promoter polymorphism, 60% of patients and 80% of controls were heterozygote. Furthermore, 16.7% of patients were homozygote, though there were not any homozygote in controls. Conclusions These findings failed to support the relationship between PAI-1 4G/5G promoter polymorphism and the increasing risk of RSA in evaluated Iranian women.