بررسي توسعه اقتصادي از منظر قرآن كريم

Economic Development from the Perspective of

مقاله حاضر به بحث پيرامون توسعه اقتصادي در قرآن كريم مي‌پردازد. در اين مقاله ابتدا به تعاريف لغوي توسعه و مفهوم توسعه اقتصادي، از نگاه دانشمندان، اسلام و قرآن پرداخته شده است و سپس راه كارهايي را كه قرآن در زمينه توسعه اقتصادي ارايه داده است و به دو دسته معنوي و مادي (مانند تاثير تقوي در توسعه اقتصادي، انفاق، نفي ربا به عنوان عامل منفي در توسعه اقتصادي و . . .) تقسيم مي‌شود، مورد شرح و بررسي قرار مي‌گيرد. آنچه پس از بررسي و تحقيق در اين مقاله به دست مي‌آيد، اين است كه توسعه اقتصادي بستگي به افراد جامعه دارد كه بتوانند با توجه به تفاسير ارايه شده از قرآن و داشتن ايمان و اعتقاد به خدا و كتاب وحي آنها را در زندگي و جامعه خود به كار گيرند تا در تمام مراحل زندگي به موفقيت دست پيدا كنند و اين رشد و توسعه زماني اتفاق مي‌افتد كه جوامع اسلامي متكي به خود باشند

The present paper focuses on economic development as discussed in the holy Qurʹan. It first examines the definitions of the terms ʹdevelopmentʹ and ʹeconomic developmentʹ from the viewpoint of scholars, Islam and the Qurʹan. The suggestions of the holy Qurʹan for economic development are then classified into two types of spiritual and material (such as the impact of piety upon economic development, expenditures for charity, negation of usury as a negative factor in economic development, …) and explained. The results of the analysis revealed that economic development depends on the individuals in a society who should have faith in God and the Book of Revelation and rely on commentatorsʹ exegetic interpretations of the Quranic verses and implement Quranic suggestions to attain success; such development takes place when Islamic societies become self-sufficient.