وضعيت موجود نظام نوآوري سلامت ايران و ارايه پيشنهادات اصلاحي

Assessment of the Iran health innovation system and provide corrective suggestions

رويكرد نظام ملي نوآوري به صورت ويژه‌اي در نقشه جامع علمي كشور، در حوزه سلامت مورد توجه قرار گرفته است. در اين مطالعه سعي شده تا با انجام نگاشت نهادي در نظام نوآوري سلامت ايران، ارتباطات مختلف سازمان‌هاي اصلي درگير در نظام ملي نوآوري سلامت كشور بررسي و راهكارهايي براي اصلاح آن پيشنهاد گردد. پژوهش حاضر، پژوهشي كاربردي است كه با استفاده از روش‌ كيفي ـ توصيفي و به صورت مقطعي انجام شد. اين پژوهش در 4 مرحله شامل شناسايي سازمان‌هاي فعال در لايه‌هاي نظام ملي نوآوري سلامت كشور، تعيين نحوه فعاليت سازمان‌هاي فعال، شناسايي ارتباطات مختلف بين سازمان‌هاي مختلف فعال و نهايتاً شناخت نارسايي‌هاي نظام نوآوري بخش سلامت كشور انجام شد. به منظور تحليل داده‌ها از جداول نگاشت نهادي، روش تحليل شبكه‌هاي اجتماعي، چارچوب پذيرفته شده OECD و روش تحليل محتوا استفاده گرديد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه ارتباط مالي در لايه‌هاي بالاتر به نسبت قوي‌تر بوده، اما در حد فاصل انجام پژوهش و به كارگيري از نتايج، اين ارتباط افت پيدا مي‌كند. در زمينه ارتباط اداري، شدت و تمركز اين ارتباطات در لايه‌هاي بالايي بيشتر بود. بيشتر اين ارتباطات از نوع عمودي بوده و ارتباطات افقي كمي مشاهده شد. در زمينه ارتباط مشاوره‌اي، شدت اين نوع ارتباط در ميان سازمان‌هاي لايه‌هاي مياني بهتر و بيشتر است. به طور كلي مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه نقايصي در لايه‌هاي مختلف كاركردي نظام ملي نوآوري در بخش سلامت كشور وجود دارد كه اين نقايص چه در تعداد و نوع فعاليت سازمان‌ها و چه در نوع ارتباط موجود بين اين سازمان‌ها به چشم مي‌خورد و جا دارد به منظور ارتقاي نوآوري در بخش سلامت كشور و تحقق اهداف چشم انداز 20 ساله در بخش سلامت به اين نقايص توجه جدي مبذول داشت.

Objective (s): This study aimed to do institutional mapping of the health innovation system in Iran. Methods: This was a qualitative study. The study was carried out in four stages including determining the main organizations in the national health innovation system, identifying how they work, assessing communication among different organizations, and ultimately determining failure of health innovation system. Results: The results indicated that the financial relationship in higher layers was stronger but it was decreased in lower layers. In the field of administrative communication, there was more vertical relationship in the upper layers. There were btter relationships among middle layers. Conclusion: In general we can conclude that there were some defects in different functions of the national system of innovation in health sector in Iran. These defects were present in the number and type of activity and relationship existing among institutions involved in different layers. To promote innovation in the health sector these defects must be dealth with.