آموزش زبان فارسي، فرصتي مغتنم براي گسترش فرهنگ ايراني‏

English language teaching,‎ An Opportunity for Spreading Iranian Culture

در عصر كنوني كه با پديده گريزناپذير جهاني‌شدن در ابعاد مختلف اقتصادي، سياسي و ‏فرهنگي روبرو هستيم، زبان به‌عنوان يكي از ابزارهاي انتقال هويت فرهنگي يك جامعه نقش ‏بسيار مهمي ايفا مي‌كند. اين مطلب ضرورت توجه به موضوع گسترش فرهنگ و هويت ايراني ‏به‌ويژه از طريق آموزش، زبان فارسي را به خوبي آشكار مي‌كند. در اين پژوهش آموزش ‏زبان فارسي به غير فارسي‌زبانان به‌عنوان يكي از راه‌هاي گسترش فرهنگ ايراني مورد ‏بررسي قرار گرفته است. در اين راستا، با تمركز بر نقش كتاب‌هاي آموزش زبان فارسي به ‏غير فارسي‌زبانان در انتقال فرهنگ و هويت ايراني به زبان‌آموزان غير ايراني به بررسي چند ‏نمونه از اين كتاب‌ها پرداخته شده است. حوزه بررسي اين موضوع به سه كتاب آموزش زبان ‏فارسي كانون زبان ايران تاليف مهدي ضرغاميان، سه كتاب آموزش زبان فارسي تاليف يدالله ‏ثمره و يك كتاب درسي فارسي براي فارسي‌آموزان خارجي تاليف تقي پورنامداريان محدود ‏مي‌شود. در اين مقاله اين كتاب‌ها از نظر كميت و كيفيت پرداختن به موضوعات مربوط به ‏فرهنگ ايراني در جهت پاسخگويي به سه سوال اصلي زير مورد بررسي و تحليل قرار گرفتند: ‏‏1- چه مولفه‌هايي از فرهنگ ايراني از طريق آموزش زبان فارسي قابل انتقال هستند؟ 2- چه ‏مولفه‌هايي از فرهنگ ايراني در اين هفت كتاب مورد توجه قرار گرفته است؟ 3- به هر مولفه به ‏چه ميزان پرداخته شده است؟ نتيجه اين پژوهش فهرست جامعي از مولفه‌هاي فرهنگ ايراني ‏است كه از طريق آموزش زبان فارسي قابل انتقال مي‌باشند. هم‌چنين نقاط ضعف و قوت ‏كتاب‌هاي مذكور از جنبه انتقال مولفه‌هاي فرهنگ ايراني نيز ارايه شده است. نتايج اين پژوهش ‏مي‌تواند مورد استفاده مولفان كتاب‌هاي آموزش زبان فارسي به غير فارسي‌زبانان قرار بگيرد.‏

Language teaching is considered to be a means of spreading cultural ‎values, in the globalization era and it is clear that cultural values are in a ‎close relationship with national identity symbols. Therefore, the focus of this ‎article is on TPFL as a mechanism for dissemination of Iranian Culture and ‎identity. In this study, 3 TPFL textbooks (7 volumes) written by Samara ‎‎(1371), Zarghamian (1381) and Purnamdarian (1378) has been analyzed on ‎the basis of the quality of their representation of Iranian culture and identity. ‎Accordingly, the present study wants to answer the three following ‎questions: 1- which Iranian cultural values are can be spread through ‎teaching Persian? 2- Which of the Iranian cultural values have been taken ‎into consideration in the selected TPFL text-books? 3- To what extent is paid ‎to each component and cultural value?‎ The study shows that among 35 Iranian cultural values, only 25 of them ‎are used in the studied TPFL textbooks. It seems that less focus is made on ‎components such as science, industry, history, Iranian civilization and ‎religion.‎