نقش آموزش در توسعه ي فعاليتهاي غير زراعي مورد مطالعه : مناطق روستايي شهرستان سميرم

Educationʹʹs Role in Development of Non-Farm Activities in Rural Areas Case Study: Rural Settlements of Semirom

آموزش يكي از مهم ترين ابعاد توسعه و از زاويه‏ي ديد متفاوتي خود يكي از ابزارهاي اصلي در تحقق اهداف مختلف توسعه به ويژه توسعه پايدار به حساب مي آيد. دليل عمده اين قضيه اهميتي است كه منابع و سرمايه هاي انساني به عنوان پايه هاي اصلي ثروت هر ملت در مدل هاي مختلف توسعه از آن برخوردارند. از منظر توسعه ي روستايي آموزش و يادگيري دو ابزار بسيار قدتمند براي مقابله با فقر روستايي و رسيدن به توسعه پايدار هستند. در استراتژي اقتصاد غير زراعي روستايي نيز از آموزش و مهارت به عنوان يكي از عوامل اساسي در تحقق الگوهاي پيشنهادي ياد شده است. در اين پژوهش به بررسي رابطه بين برخورداري از آموزش و پرداختن به فعاليت غير زراعي در بين خانوارهاي روستايي شهرستان سميرم پرداخته شده است. بررسي اين رابطه از طريق انتخاب نمونه اي به حجم 423 نفر از خانوارهاي ساكن در 25 روستاي شهرستان سميرم، صورت گرفت. روش اصلي اين تحقيق پيمايش و ابزار گردآوري داده هاي بخش ميداني پرسشنامه محقق ساخته بوده است. تحليل داده ها در محيط نرم افزار Spss و عمدتاً از طريق بررسي معناداري اختلاف ميانگينها در دو گروه دارنده و فاقد تنوع در فعاليت هاي اقتصادي انجام شده است. بررسي ها وجود اختلاف معنادار در ميانگين ميزان برخورداري از آموزش و نيز نمره دسترسي به خدمات ترويجي بين دو گروه مذكور را مورد تاييد قرار داد. در نتيجه به نظر مي رسد اهتمام ويژه به ارتقا كمي و كيفي آموزش هاي عمومي، فني و حرفه اي و ترويجي در مناطق روستايي مي تواند بر گرايش روستاييان به سمت تنوع بخشي به فعاليت ها و به تبع آن منابع درآمدي شان به نحو مثبتي اثرگذار باشد.

Education is one of the most important aspects of development. From a different point of view, it is a one of the main tools to achieve the various goals of development, especially with regard to sustainable development. Generally, “human resources” is one of the foundations of national wealth in various models of development. From the rural development perspective, education and learning are important tools for addressing rural poverty and achieving sustainable development. Morever, in rural non-farm economic strategy, skill training and education are mentioned as tow major factors the realization of the proposed models.This study for investigates the relationship between education and enjoyment of non-farm activities in rural households in Semirom. The survey sample 423 households that living in 25 villages in Semirom. The method of study is a survey including a questionnaire was made by the researchers. Data analysis was done by SPSS and mainly through review of significant mean difference between two groups. people had diversity in their economic activities and people without diversity in their economic activities. Based on the results, statistically significant difference in average scores for training and access to extension services between the two groups was confirmed. So the special effort to improve the quality and quantity of public, vocational and education extension in rural areas can positively influence the tendency to diversify activities and consequently income resources for Inhabitants of that areas.