بررسي تاثير مخارج دولت بر مصرف خصوصي با توجه به آثار جبراني مخارج دولت؛ با كاربردي براي ايران

Investigating the Relationship between Government Spending and Private Consumption; Regarding the Compensatory Effects of Government Spending: Empirical Evidence from Iran (1959-2007)

الگوي ارايه‌شده در مطالعه دي آلساندرو (2010)، فقط تاثير كل مخارج دولت بر مصرف خصوصي را بررسي مي‌كند؛ اما براساس پيشنهاد بارو، مي‌توان تاثير خدمات اثرگذار بر مطلوبيت، يعني دسته اول مخارج و خدمات به‌عنوان نهاده در فرايند توليد بخش خصوصي، يعني دسته دوم مخارج را از هم مجزا كرد. بر اين اساس، در مقاله حاضر با استفاده از چارچوب مطالعه دي‌آلساندرو (2010) و پس از اِعمال تغييراتي در تابع مطلوبيت خانوار و تابع توليد، تاثير اين مخارج به‌صورت نظري و مجزا بررسي شده است. در گام بعدي، با استفاده از دادههاي اقتصاد ايران (1338 تا 1386) اين الگو تخمين زده و اين نتيجه حاصل شده است كه دسته اول مخارج در كوتاه‌مدت، مكمل اجورث مصرف خصوصي و در درازمدت، مستقل اجورث آن است؛ اما دسته دوم در كوتاه‌مدت و درازمدت با مصرف خصوصي رابطه مستقيم دارد. بنابراين پيشنهاد خاص مقاله حاضر، توجه دولت به تغيير در تركيب مخارج دولت به نفع مخارج به‌عنوان نهاده، يعني دسته دوم مخارج، به‌جاي مخارج اثرگذار بر مطلوبيت خانوارهاست.

D’Alessandro’s (2010) model investigates the impact of total government spending on private consumption; but according to Barro’s (1981) suggestion, the impact of two groups of government spending on private consumption can be studied separately. The fist group produces utility affecting services for household and the second group is as an input in the private production process. So in the present article, we use d’Alessandro’s (2010) framework -after some changes in household utility function and the production function- for estimating the separate effects of two groups of government spending on private consumption. In the next step, the data for Iran (1959-2007) is considered and the estimation results show that the first group of government spending for household consumption in short run is Edgeworth complement and in long run is Edgeworth independent. While government spending in case of the second group has a positive relationship with household consumption both in long run and short run. Thus, this paper proposes particular attention to changes in the composition of government spending in favor of government consumption spending as an input (second group) rather than expenses affecting the utility of households.