بررسي رابطه‌ كمال گرايي و خودكارآمدي با اهمال كاري در كاركنان بيمارستان دولتي شهر فراشبند

Relationship between procrastination with perfectionism and self-efficacy in public hospitalsʹʹ staff of Farashband City

مقدمه: نيروي انساني مسيوليت پذير و كارآمد به عنوان مهمترين سرمايه يك سازمان محسوب مي شود و نقش مهمي را در دستيابي به اهداف آن سازمان بازي مي كند. در سازمانهايي كه كاركنان آن اهمال كارند، عدم تحول و اُفت عملكرد از چالشهاي سازماني آنها خواهد بود. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين كمال گرايي و خودكارآمدي با اهمال كاري در كاركنان بيمارستان دولتي شهر فراشبند انجام شده است. روش: پژوهش حاضر از نوع همبستگي است. نمونه پژوهش شامل 150 نفر (90 مرد و 60 زن) از كاركنان بيمارستان دولتي شهر فراشبند مي باشد كه به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه اهمال كاري شوازر و ديل (2000)، پرسشنامه كمال گرايي نجاريان و همكاران (1378) و پرسشنامه خودكارآمدي شرر و مدوكس (1982) استفاده شد. داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون چندمتغيري و آزمون t مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين كمال گرايي و اهمال كاري رابطه مثبت معني دار (01/0 > p) و بين خودكارآمدي و اهمال كاري رابطه منفي معني دار وجود دارد. همچنين، نتايج رگرسيون حاكي از آن بود كه كمال گرايي و خودكارآمدي جمعاً 37 درصد از واريانس اهمال كاري را تبيين مي كنند. به علاوه، يافته ها نشان داد كه ميان كاركنان زن و مرد از لحاظ ميزان اهمال كاري تفاوت معني داري وجود دارد (01/0 > p)، اما از نظر ميزان كمال گرايي و خودكارآمدي ميان آنها تفاوت معني داري مشاهده نشد (01/0 < p). نتيجه گيري: با تعديل كمال گرايي و افزايش خودكارآمدي، مي توان ميزان اهمال كاري را در بين كاركنان سازمانها كاهش داد و به بازده بيشتري دست يافت.

Abstract Introduction: Responsible and efficient manpower is considered as the most important capital of an organization, and also plays an important role in achieving the goals of an oganization. The organizations with procrastinator staffs will face difficulties achieving standard level of development and performance. Goal: The aim of this study was to survey the relationship between procrastination with perfectionism and self-efficacy among staffs of public hospitals of Farashband city. Method: Participants were 150 employees (90 males and 60 females) selected randomly from public hospitals of Farashband city. participants answered Schwazer and et al questionnaire (2000), Najarian and colleaguesʹ perfectionism questionnaire (1378) and Sherer and colleagues self-efficacy questionnaire (1982). The Data were analyzed through Pearson correlation, analysis of variance and multiple regression statistical methods. Results: Results showed that there is a significant Correlation between procrastination of employees working with perfectionism (r= 0/598, P < 0/01) and self-efficacy (r= -0/358, P < 0/01); Also there were significant difference among the working men and women in procrastination (t= 2/37, P < 0/01); But there was no significant difference between male and female employees in perfectionism and self-efficacy (P > 0/05). Conclusion: by adjusting perfectionism and increasing self-efficacy it could be possible to decrease procrastination among the administrative staff and achieve more efficiency.