شيوع آسيب هاي حاد در ورزشكاران دراگون بوت زن حرفه اي ايران

Incidence of Acute Injuires of Iranian Professional Dragon Boat Female Athletes

هدف پژوهش حاضر بررسي ميزان شيوع آسيب هاي حاد ورزشكاران حرفه اي دراگون بوت زن ايران بود. با استفاده از برگه گزارش آسيب، اطلاعات مربوط به شيوع، علل، زمان بروز و نوع آسيب 50 نفر از قايقرانان زن حرفه اي ايران (ميانگين ± انحراف معيار؛ سن 9/2 ± 6/22 سال، قد 160 سانتي متر و وزن 9/5 ± 58 كيلوگرم) براساس مواد شركت كننده و محل نشستن پاروزنان در قايق مربوطه جمع آوري شد. از آزمون كاي اسكور براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد. نتايج نشان داد كه گرفتگي عضلاني شايع ترين آسيب ها و كمترين آنها مربوط به دررفتگي و متورم شدن كيسه هاي زلالي بود (هر كدام 8/0 درصد) و تفاوت بين آنها از لحاظ آماري معنادار بود (05/0 P < ، 19/266 = X2). در مورد علل آسيب هاي رخ داده، پيش تمريني (8/18 درصد) و گرم نكردن (96/11 درصد) مهم ترين علل آسيب ديدگي قبل از تمرين و مسابقه بودند و اين تفاوت در بين آنها معنادار بود (05/0 P < ، 84/66 = X2). تفاوت معناداري بين محل آسيب هاي رخ داده در ورزشكاران رشته دراگون بوت مشاهده شد، به طوري كه ناحيه كمري ستون فقرات و انگشتان و شانه به ترتيب شايع ترين نواحي آسيب ديده بودند (05/0 P < ، 93/123 = X2). در مورد زمان بروز آسيب، نتايج نشان داد كه ميزان شيوع آسيب در زمان تمرين بسيار بيشتر از آسيب هاي رخ داده هنگام مسابقه بوده و تفاوت بين آنها معنادار بود (107 در برابر 9 مورد)، (05/0 P < ، 79/82 = X2). تفاوت معناداري در ميزان آسيب هاي ثبت شده در بين مواد مختلف مسابقات مشاهده شد، به طوري كه ورزشكاران مواد 1000 و 2000 متر داراي بيشترين ميزان آسيب بودند (35 و 32 مورد) و تفاوت بين مواد مختلف دراگون بوت معنادار بود (05/0 P < ، 14/31 = X2). در مورد ميزان شيوع آسيب ورزشكاران در نقاط مختلف قايق تفاوت معناداري مشاهده شد و چهار صندلي وسط و سه صندلي جلو شايع ترين محل هاي بروز آسيب در قايق بودند (05/0 P < ، 43/23 = X2). نتايج تحقيق نشان داد كه بيشتر افراد آسيب ديده بعد از آسيب ديدگي و بدون استراحت به ادامه فعاليت پرداختند و بين آنها تفاوت معناداري مشاهده شد (63/54 درصد)، (05/0 P < ، 45/105 = X2). به طور كلي نتايج نشان داد كه گرفتگي عضلاني شايع ترين آسيب بوده و بيشتر آسيب ها در حين تمرين و ناشي از پرتمريني بوده است. بنابراين مربيان و دست اندركاران تيم ها مي بايست به نوع تمرينات و مدت آنها توجه بيشتري داشته باشند تا بتوانند شيوع آسيب ها را كاهش دهند.

The aim of this study was to investigate the incidence of acute injuries of professional dragon boat female athletes. 50 dragon boat female athletes (mean ± SD: age 22.6±2.9 years, weight 58±5.9 kg, height 160 cm) participated in this study. An injury record form was used to collect and record injury information (incidence, causes, time of incidence and type of injury). Chi Square was used to analyze data. The results of this study showed that muscle cramp was the most common type of injury and the least common type of injury was dislocation and inflation of bursa (each 0.8%) and the difference among these injuries was significant (X2=266.19, P < 0.05). Overtraining (18.8%) and insufficient wam-up (11.96%) were the main causes of injuries before training and competitions and the difference between them was significant (X2=66.84, P < 0.05). There was a significant difference among injured areas in dragon boat athletes, that is, lower back, fingers and shoulder were the most injured areas (X2=123.93, P < 0.05). Most injuries occurred during training than competitions (107 vs. 9) and the difference was significant (X2=82.79, P < 0.05). There was a significant difference in the recorded injuries among different components of competitions, that is, the athletes of 1000m and 2000m running had the most injuries (35 and 32 injuries respectively) and the difference in different dragon boat components was significant (X2=31.14, P < 0.05). The paddlers who were mostly sitting in four middle rows and three front rows of the boat had more injuries and this difference was significant (X2=23.43, P < 0.05). Most injured athletes continued their activity without recovery after injury (56.63%) and the difference was significant (X2=105.45, P < 0.05). In conclusion, muscle cramp was the most common type of injury and most injuries occured during training and overtraining was the main cause of injuries. So, coaches are recommended to pay more attention to training type and duration to minmize the injuries.