بررسي نظري عدالت استحقاقي مبتني بر نظام شايستگي با مباني عدالت اسلامي

Theoretical Analysis of Deserving Justice Based on Merit System and Principles of Islamic Justice

مفاهيم نابرابري، عدالت و رشد از ديرباز مورد توجه فيلسوفان و اقتصاددانان بوده است. همان‌گونه كه برابري مطلق درآمد امكان‌پذير نيست، نابرابري مطلق درآمد هم قابل تحقق نيست. نظام اسلامي به عدالت و نابرابري براساس نظام مبتني بر شايستگي باور دارد. در اين وضعيت هر فرد به اندازه استحقاق و توانمندي و شايستگي خود درآمد كسب مي‌كند و چون استحقاق و شايستگي بين افراد متفاوت است، درآمدهاي آنان هم متفاوت هستند. مقاله پيش‌رو مي‌كوشد به‌صورت نظري با توجه به مباني اسلامي، الگويي براي تحليل نابرابري درآمد بين افراد ارايه و تاثير نابرابري در هر گروه درآمدي بالاتر از حد ميانگين (خط معاش ) يا پايين‌تر از سطح ميانگين را بر جابه‌جايي سطح فقر و غنا نشان دهد. تا با اين روش بتوان سياست اقتصادي عادلانه براي تحقق عدالت و رشد اقتصادي مبتني بر عدالت در نظام اسلامي را معرفي و ارزيابي كرد.

Inequality, justice and economic growth are concepts which have always been under consideration by philosophers and economists. As absolute equality is not possible, in the same way absolute inequality of income is also not realizable. Islamic system believes in inequality based on merit. In these conditions every individual will earn income in accordance with his capabilities and merits and because levels of capability vary, peopleʹs income will also differ. This article, while taking into account Islamic principles, tries to theoretically present a model for evaluating inequality of income among people and its impact in each group with income over or under the average point (sustenance level), upon shift in levels of poverty and wealth. Its purpose is to introduce and evaluate, through this method, a just economic policy in order to establish economic justice and growth based on justice in an Islamic system.