جهان اسلام/ ديگري بنيادگرا و اسطوره آرمان امريكايي در سياست خارجي امريكا

The Islamic World and the Myth of American Ideal in the U.S. Foreign Policy

به دنبال حادثه 11 سپتامبر و تحولات پس از آن، تمركز بر بنياد‌گرايي در سياست خارجي امريكا صورت آشكارتري يافته و قطبي‌سازي مانوي جهان به دو محور خير و شر مبناي دستوركار مبارزه با تروريسم قرار گرفته است. در اين دستوركار، جهان اسلام به عنوان ديگري بنيادگرا برساخته مي‌شود و با فرض وجود كنشگر بنيادگرايي كه تهديدكننده منافع و هويت امريكايي است، موضع‌گيري در برابر آن هدايت مي‌شود. با توجه به محوريت مسايل هويتي در تعيين الگوهاي دوستي و دشمني يا «خود» و «ديگري»، پرسش اصلي مقاله حاضر اين است كه اسطوره آرمان امريكايي چگونه در برساختن ديگري بنيادگرا تاثير داشته است. دعوي اصلي مقاله آن است كه «آرمان امريكايي» به عنوان نماد اسطوره‌اي در هويت سياست خارجي امريكا مي‌تواند از يك سو هويت ملي و بازنمايي هويت و تفاوت را ساخته و پرداخته كند و از سوي ديگر، خط مشي‌هاي سياست خارجي را هدايت كند يا رويدادي را بازنمايي كند. در اين چهارچوب، ديگري بنيادگرا و آرمان امريكايي مي‌تواند به حفظ هويت و وضع موجود كمك كند، محور رويه‌هاي گفتماني قرار گيرد و يا فرايندهاي درون‌گذاري و برون‌گذاري را بر مباني هويت و منافع ملي امريكا برسازد. اين مقاله با بررسي اسناد امنيتي/راهبردي امريكا نشان مي‌دهد كه بازنمايي ديگري بنيادگرا/مسلمان و اسطوره آرمان امريكايي، سرچشمه‌هاي هويتي دارد و بر مبناي نوعي نقشه نگاري استعاره‌اي است كه با طرح‌واره اسطوره آرمان امريكايي، همخواني دارد.

Following the September 11 attacks and its subsequent developments, concentration on fundamentalism in the U.S. foreign policy has become more evident and the Manichean Polarization of the world into good and evil has formed the basis of the agenda for the fight against terrorism. In this agenda, the Islamic world is constructed as the fundamentalist "other" and with the assumption of the existence of a fundamentalist agent threatening the U.S. interests and identity, political positions are oriented against it. Given the central role of identity in determining the patterns of friendship and animosity or "self" and "other", the main question of this article is that how American ideal myth can influence the construction of the fundamentalist "other". The authors claim that "American ideal" as a mythical symbol in the identity of the U.S. foreign policy can construct national identity and representation of identity and difference, on the one hand, and inspire foreign policies or represent an event on the other. In this framework, the fundamentalist "other" and American ideal can help preserve identity and status quo, become the axis of discursive procedures, or construct the processes of inclusion and exclusion on the basis of the U.S. identity and national interests