عوامل موثر بر گذران اوقات فراغت در مناطق شهري ايران (مطالعه موردي: منطقه 8 مشهد)

The Effective Factors on Spending Leisure in Iranian Urban Regions Case Study: Mashhad Municipality Zone 8

يكي از عرصه‌هايي كه زندگي روزمره را بازنمايي مي‌كند و قدرت و مقاومت را در زندگي انسان‌ها به نمايش مي‌گذارد، عرصه فراغت است. اوقات فراعت و نحوه گذران آن از مباحث تازه اي است كه پس از انقلاب صنعتي و رشد صنايع و فناوري، توجه محققين را برانگيخته است. هدف از تحقيق حاضر بررسي عوامل اجتماعي تاثيرگذار بر ميزان اوقات فراغت در شهر مشهد است. در اين تحقيق، رابطه ميان متغيرهاي زمينه اي (جنسيت)، طبقه اجتماعي و سرمايه اجتماعي شهروندان مشهدي با ميزان گذران اوقات فراغتشان مورد سنجش قرار گرفت. روش تحقيق، پيمايشي از طريق ابزار پرسشنامه خودساخته مي باشد. شيوه نمونه گيري، سهميه اي است. بر اين اساس منطقه هشت مشهد با جامعه آماري166270 نفر انتخاب و پرسشنامه ها به تعداد 383 خانوار توزيع شده است. براي آزمون متغيرهاي تحقيق با استفاده از نرم افزار آماريSpss و آزمون آماره t، لون، رگرسيون رابطه ي متغيرها مورد سنجش قرار گرفت. نتايج به دست آمده از آزمون فرضيات نشان مي دهد ميزان رضايت از گذران اوقات فراغت بر ميزان گذران اوقات فراغت اثر مثبت دارد، سرمايه اجتماعي تاثيري مثبت بر ميزان گذران اوقات فراغت دارد، طبقه اجتماعي فرد اثر مثبتي بر ميزان گذران اوقات فراغت دارد. همچنين ميزان گذران اوقات فراغت در بين مردان و زنان متفاوت است. نهايتاً نتايج تحقيق بيان مي كند كه طبقات مختلف جامعه از سرمايه اجتماعي يكسان برخوردار نيستند و سطح برخورداري افراد در طبقات اجتماعي و اقتصادي جامعه، بر نوع رفتار افراد جامعه تاثيرگذار است و با توجه به اينكه اوقات فراغت نوعي رفتار تلقي مي شود، ميزان بهره مندي از سرمايه اجتماعي بر مشاركت افراد در فعاليت هاي فراغتي موثر است.

Leisure arena among region represent daily life , power and resistance I human life. Leisure and its properties are among novel issues have motivated researchers attention since industrial revolution and the development of industries and technologies. The object of the present study is to investigate some effective social factor on the rate of leisure in Mashhad city. The correlation between background variable (sex) social class and social capital of Mashhad citizens with the rate of their leisure has investigated in this study. The method of this study is surveying by questionnaire. The method of sampling is quota so based on this case the zone 8 of Mashhad has been selected by 166270 statistical society and the questionnaire has been distributed in the number 383 household. Study variable were measured by using spss statistical software and T statistical test, regression of variable and leavens correlation to test. Optioned results of assumption test indicate that the rate of satisfaction from spending leisured time has positive effect on leisure spending, social capital has positive effect on the leisure spending and personal social class has positive effect on leisure spending. Also the rate of leisure spending is different beetween women and men. The result of study indicate that different social class has no the same social capital and the level of person enjoyment in social economical and social classes effect on the behavior of social people. According to this case that leisure is considered as a behavior, the rate of usig social capital effects on people participation in leisure activities.