آينده‌شناسي و برآورد محيط راهبردي: لازمه تصميم‌گيري بهتر در امنيت ملي

Futurology and estimate of strategic environment: a necessary factor in national security decision making

تصميم‌گيري راهبردي، معطوف به حوزه امنيت ملي و بين‌المللي است. تصميمات درست نيازمند شناخت دقيق واقعيات، توان‏مندي‌ها و بررسي گزينه‌هاي احتمالي و برآورد دقيق هزينه‌ها و دستاوردهاي هر اقدامي با توجه به دو محيط راهبردي داخلي و بين‌المللي است. اين دو محيط بر هم تاثير مي‌گذارند و نحوه تعامل آنها به عوامل متعددي بستگي دارد. عوامل ساختاري در كنار عوامل كارگزاري، تهديدها و توانمندي‌ها، ضعف‌ها و آسيب‌پذيري‌ها، قواعد و گفتمان‌ها، مسايل و دستوركارها در طول زمان، روابط دو محيط راهبردي ايران و نظام بين‌المللي را شكل‌ مي‌دهند. مقاله حاضر با تشريح عوامل و روندهاي فوق در درون هر يك از اين دو محيط، سه وضعيت تقابل راهبردي بين ايران و نظام بين‏المللي، هم‏سويي راهبردي بين ايران و نظام بين‏المللي و تركيبي از هم‏سويي و تقابل، به لحاظ موضوعي و موردي در آينده را بررسي مي‏كند.

Abstract: strategic decision making focuses on national and international security. Good decisions need accurate knowledge of realities, capabilities, analysis of probable options and also accurate estimate of costs and benefits of every action, regarding domestic and international strategic environment. These environments influence each other, and their interaction depends on numerous factors. Interaction of Iranʹs strategic environment and international system, in the course of time, has been shaped by agents, threats, capabilities, vulnerabilities, rules, discourses, agendas and Issues, and structural factors. This article by explaining these factors in both environments, analyze three forms of strategic interaction between Iran and international system: strategic coordination (harmony), strategic conflict and combination of conflict and harmony.