آينده‌نگاري راهبردي و سياست‏گذاري منطقه‏اي با رويكرد سناريونويسي

Strategic Foresight and regional policy with emphasis on scenario planning approach

اين مقاله به بحث در خصوص توسعه‌ آتي مناطق بر اساس سند چشم‌انداز ملي و نظريه پايه توسعه استان مي‌پردازد. چارچوب نظري اين تحقيق، پارادايم هنجاري در برنامه‌ريزي با رويكرد وفادارانه به اسناد بالادستي است. ابتدا 14 عامل محوري و موثر بر فرايند توسعه استان كه پوشش‌دهنده ابعاد مختلف نظريه پايه توسعه استان بودند، استخراج و براي عوامل فوق بر اساس ايده سناريونويسي، 59 وضعيت ممكن و محتمل در آينده استان تعريف گرديد و با تشكيل ماتريس 59× 59 با استفاده از قابليت‌هاي نرم‌افزار سناريو ويزارد، 5 سناريوي با احتمال وقوع بسيار بالا، 19 سناريوي با احتمال وقوع متوسط به بالا و 291 سناريوي با احتمال وقوع پايين و ضعيف، استخراج شد كه در اين مقاله، 5 سناريوي بسيار قوي و 19 سناريو با احتمال وقوع متوسط به بالا مورد تحليل قرار گرفته است.

This research discusses future development of East regions based on national perspective and province development foundational theory. The theoretical frame of this research is normative paradigm in upper range document advocate approach. First select 14 main factors and 54 situations for 14 factors were added that cover province development foundation theory dimensions. In order to prepare province future scenario by forming 54?54 matrix and using development specialists, five scenario with strong probability, 19 scenario with high probability and 291 scenario by low probability were extracted that practical basic of this thesis was analysis of 5 scenario with strong probability and 19 scenario by high probability. According to results, applying province development foundation theory and above mentioned. Perspective document goals is impractical In the possible best scenario only some parts of goals are partial From total 19 scenario, only 2 strong scenario show province condition in proper way in future years, in other scenario the analyses indicate improper situation and crisis.