رابطه بين انگيزش مشاركت، توانمندسازي روانشناختي و تعهد عاطفي كاركنان سازمان تربيت بدني

The Relationship between Participation Motivation, Psychological Empowerment and Affective Commitment in Employees of Iran Physical Education Organization

هدف اين پژوهش بررسي رابطه بين انگيزش مشاركت، توانمندسازي روانشناختي و تعهد عاطفي كاركنان سازمان تربيت بدني است. جامعه آماري تحقيق را 380 نفر از كارشناسان و مديران ستادي سازمان تربيت بدني ايران تشكيل مي دهد كه براساس جدول كرجيس و مورگان ، 225 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. داده هاي تحقيق از طريق پرسشنامه هاي انگيزش مشاركت يانگ (2005)، توانمندسازي روانشناختي اسپريتزر (1994) و تعهد عاطفي مير و آلن (1997) با تجديدنظر دوباره توسط استادان و متخصصان در اين زمينه استفاده شد. تجزيه وتحليل يافته ها با استفاده از روش هاي آمار توصيفي و روش تحليل مسير نشان داد كه انگيزش مشاركت اثر مستقيم (16/0) و غيرمستقيم (15/0) مثبت و معناداري بر تعهد عاطفي دارد. به علاوه، توانمندسازي روانشناختي بر تعهد عاطفي اثر مستقيم و معناداري دارد (26/0). در نتيجه بخش زيادي از واريانس توانمندسازي روانشناختي (26/0) و تعهد عاطفي كاركنان (52/0) ناشي از انگيزش مشاركت كاركنان است. به طور كلي مي توان گفت براي ايجاد تعهد عاطفي كاركنان نياز است كه مديران سازمان تربيت بدني با ايجاد فضاي همكاري و مشاركت انگيزاننده و طرح شيوه هاي مناسب توانمندسازي كاركنان و درگيري مستقيم خود در اين امور، تعهد عاطفي كاركنان را بهبود بخشند.

The aim of this study was to survey the relationship between participation motivation, psychological empowerment and affective commitment in Iran Physical Education Organization employees. The statistical population consisted of 380 experts and managers of Iran Physical Education Organization. With Krejcie and Morgan’s table, statistical sample (n=225) was selected. Spritzer’s standardized psychological empowerment questionnaire, Meyer and Allen’s standardized affective commitment questionnaire and Yang’s participation motivation questionnaire (CMQ) were used. Descriptive and path analytic methods were used to analyze data. The results showed that participation motivation had a significant positive direct (0.16) and indirect (0.15) effect on affective commitment. Also, psychological empowerment had a significant direct effect on affective commitment (0.26). Therefore, a high section of variance of psychological empowerment (0.26) and affective commitment (0.52) is a result of employees’ participation motivation. It can be generally stated that to create affective commitment in employees, it is essential for Physical Education Organization managers to improve this dimension through a motivated participation atmosphere, appropriate strategies of empowerment and direct involvement in these affairs.