سبك هاي مقابله اي مشترك مرتبط با كاهش علائم اضطراب و افسردگي در بيماران پس از سكته قلبي

سابقه و هدف: شيوه هاي مقابله اي، بروز علائم اضطراب و افسردگي از جمله مشكلات اساسي بيماران سكته قلبي است. معهذا مطالعات كافي در اين مورد وجود ندارد. هدف اين مطالعه تعيين سبك هاي مقابله اي مشترك مرتبط با كاهش اضطراب و افسردگي در اين بيماران بود.مواد و روش ها: در يك بررسي مقطعي يك صد بيمار بعد از سكته قلبي كه در يكي از بيمارستان هاي مجهز به واحد مراقبت قلبي ( CCU ) شهر اصفهان طي پائيز سال 1384 بستري شده بودند، به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. بيماران پرسش نامه سبك هاي مقابله اي جالويس و مقياس اضطراب و افسردگي بيمارستان را تكميل نمودند.يافته ها: ماتريس هم بستگي ضرائب هم بستگي منفي معناداري بين اضطراب و سبك هاي مقابله اي مواجه شدن (0001/0 = P ، 535/0- = r )، خوش بينانه (0001/0 = P ، 516/0- = r )، حمايت جوينده (0001/0 = P ، 409/0- = r ) و خود اتكائي (0001/0 = P ، 392/0- = r ) و بين افسردگي و سبك هاي مقابله اي مواجه شدن (007/0 = P ، 267/0- = r ) و حمايت جوينده (0001/0 = P ، 361/0- = r ) را نشان داد. يافته ها نشان داد سبك هاي مقابله اي كه به طور مشترك با ميزان علائم اضطراب و افسردگي اين بيماران هم بستگي منفي داشتند شامل سبك هاي مواجه شدن و حمايت جوينده بودند. نتايج تحليل كواريانس تفاوت معناداري بين دو گروه سني زير 60 سال و بالاي 60 سال در هيچ يك از سبك هاي مقابله اي نشان نداد.نتيجه گيري: مقايسه دو دسته روابط بين سبك هاي مقابله اي، و اضطراب و افسردگي نشان مي دهد كه دو سبك مشترك مواجه شدن و حمايت جوينده احتمالاً به كاركرد سالم روان شناختي اين بيماران مربوط مي شود. هم چنين به نظر مي رسد ارزيابي شناختي از كنترل شخصي نقش حائز اهميتي در انتخاب شيوه هاي مقابله اي دارد.