دانشگاه در ايران و همگرايي آن با شاخص‌هاي دانشگاه در جامعه دانش‌محور(تحليل كيفي ديدگاه دانشجويان دكتري دانشگاه تهران)

دانشگاه جهان ‌شهرگرا، دانشگاه مبتني بر شيوه 2، دانشگاه پيوندي، دانشگاه فرهنگي و دانشگاه باز و گسترده، الگوهاي ايده آل دانشگاه در جامعه دانش‌محور هستند كه با تغيير و تحول در الگوي دانشگاه سنتي در نتيجه دگرگوني‌ در واقعيت‌هاي اجتماعي جامعه معاصر پديدار شده‌اند. مقاله حاضر در اين چهارچوب تلاش مي‌كند تا ميزان همگرايي دانشگاه در ايران (مطالعه كيفي ديدگاه دانشجويان دكتري دانشگاه تهران) را با اين گونه‌هاي تيپيك و شاخص‌هاي آن مورد بررسي قرار دهد. روش تحقيق كيفي با استفاده از تكنيك مصاحبه نيمه‌استاندارد به منظور گردآوري اطلاعات مورد استقاده قرار گرفته و داده‌ها از طريق تحليل محتواي كيفي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته‌اند. نتايج بيانگر اين است كه دانشگاه تهران ـ به مثابه يكي از برترين دانشگاه‌هاي ايران ـ نه‌تنها از نظر همگرايي و همسويي با شاخص‌هاي دانشگاه در جامعه‌ دانش‌محور ضعف‌هاي اساسي دارد بلكه در مواردي الگو‌هاي دانشگاه سنتي نيز در آن با چالش‌هاي جدي مواجه است.

C osmopolitan University, Hybrid University, Mode 2 University, Cultural University and Open and Distributed University are ideal patterns of universities in knowledge-based society which have emerged as a result of changes in social reality of contemporary society and have transformed traditional academic patterns. In this framework, the paper tries to study congruity of university in Iran with these typical forms of university and their indicators in knowledge-based society. Methodologically, the study was accomplished via Qualitative Method and» semi-Deep Interview« Technique. The data was analyzed by Qualitative Content Analysis. The results demonstrate that university of Tehran – as one of the top and largest universities in Iran – not only has weaknesses in terms of congruity and correspondence with university indicators in knowledge-based society but also in some cases its traditional academic patterns is faced with serious challenges.