مقايسه كيفيت دانشگاه صنعتي اميركبير و دانشگاه صنعتي شاهرود بر اساس مدل‌هاي رايج كيفيت

پژوهش حاضر به بررسي مقايسه‌اي كيفيت دو دانشگاه دولتي و صنعتي كشور پرداخته است. اين تحقيق‌از نوع‌توصيفي ـ كاربرديو در زمره پژوهش‌زمينه‌يابي است. اعضاي هييت علمي و مديرانو كاركنان‌دانشگاه‌هاي دولتي اعم‌از مديران عالي، مياني و عملياتي و نيز كاركناني كه حداقل پست سازماني آنها كارشناسي‌ به بالا باشد، جامعه آماري اين پژوهش بوده‌اند. نمونه‌اي شامل ‌663 نفر از دو دانشگاه دولتي ـ صنعتي كشور (اميركبير و شاهرود) در اين پژوهش مورد توجه ‌قرار گرفتند كه با استفاده از روش ‌نمونه‌گيري‌ طبقه‌اي نسبي از جامعه‌ دانشگاه‌هاي دولتي ايران بر اساس دو عامل تقسيم‌بندي دانشگاه‌ها در 3 گروه (برخوردار، نيمه‌برخوردار، غير برخوردار) و نيز تقسيم‌بندي صنعتي و غيرصنعتي دانشگاه‌ها، انتخاب شدند. داده‌هاي مورد نياز اين پژوهش از طريق مطالعات‌كتابخانه‌اي‌، و دو پرسشنامه محقق‌ساخته (پرسشنامه اعضاي هييت علمي و پرسشنامه مديران گروه‌هاي آموزشي، كاركنان، كارشناسان دانشگاه) جمع‌آوري شد و پس از تجزيه و تحليل‌اطلاعات‌به‌كمك‌ نرم‌افزار Excel, SPSS و پارامترهاي آمار توصيفي و استنباطي نشان داده شدكه دانشگاه‌هاي مورد مطالعه به ميزان متوسطي از استانداردهاي مدل‌هاي رايج كيفيت برخوردارند. منظور از مدل‌هاي رايج كيفيت در تحقيق حاضر، استاندارد ISO10015، الگوي كيفيت دمينگ، الگوي كيفيت جوران، الگوي كيفيت EFQM، الگوي ANSI و الگوي IWA2است كه در تدوين دو پرسشنامه مورد استفاده در پژوهش، از آنها تاثير گرفته شده و به عنوان يك استاندارد در تحليل وضعيت كيفيت دو دانشگاه مورد پژوهش مورد بررسي قرار گرفته‌اند. با توجه به يافته‌هاي پژوهش اين نتيجه حاصل شد كه دو دانشگاه مورد بررسي در پژوهش از نظر پارامترهاي كيفي در حد متوسطي قرار دارند و در مقايسه با مدل‌هاي رايج كيفيت در حد متوسطي، از عوامل كيفيت برخوردارند.

T he present study compares two industrial state universities in terms of their quality. This was a field study using descriptive and functional research methods. The statistical population consists of all the faculty members, managers and staff whose organizational positions were equal, or higher, to experts at state universities. The research sample consisted of 663 people from two industrial-state universities (Amirkabir and Shahroud) selected through stratified sampling in which the statistical population of Iranian state universities were divided into 3 groups (developed, underdeveloped and undeveloped) in terms of two factors of industrial and non-industrial division. The data was collected using library sources, and two questionnaires were developed by the researcher (the faculty member questionnaire and the questionnaire for department managers, staff and university experts). The data was analyzed using computer programs, SPSS and Excel, as well as the parameters of the descriptive and inferential statistics, so it showed that these universities have on average the standards of the common quality models (will be described completely in the introduction). In this study, the common quality models are ISO10015, Deming quality model, Juran quality model, EFQM, ANSI and IWA2 which were used to develop two questionnaires; they are also studied as a standard in analyzing the quality of the two universities. Based on the findings, it was concluded that the two universities are at an average level in terms of quality parameters; compared with the common quality models, they were also at an average level of quality factors.