كارآمدي سنت هاي اجتماعي قرآن

Efficacy of the Social Traditions of the Quran

قرآن كتاب الهي است كه در آن مهم ترين نيازمندي هاي دنيوي و اخروي انسان براي تحقق سعادت واقعي او بيان شده است. در اين زمينه مسايل اجتماعي داراي جايگاه مهمي هستند. قرآن به اهميت زندگي اجتماعي انسان براي تكامل معنوي او توجه كرده و برخي سنت ها يا قانونمندي هاي زندگي اجتماعي را در اختيار او قرار مي دهد تا با استفاده از آنها او راه حقيقي خود را بيابد. در اين زمينه، قران به نفي مطلق عصيان، ظلم، رذايل و فسادهاي اخلاقي، دامن زدن به منازعات اجتماعي، اسراف، شيوع نتايج آثار اعمال اكثريت و تبعيت از كفار تاكيد كرده و فضايل مقابل آنها را براي سعادت اجتماعي بشر سفارش مي كند. همچنين به سنت امتحان، ابتلا، استدراج و مجازات اشاره دارد كه ضرورت تحقق عدل اجتماعي الهي را نشان مي دهد. اهميت اين آموزه ها نقش جهت دهنده آنها در حيات اجتماعي و در مطالعات اجتماعي به منظور اصلاح مباني، نظريه ها و قوانين اجتماعي است تا بتوان به قوانين كلي و واقع نماي مطلوب دست يافت.

The Quran is a Divine book which includes man’s the most important requirements for the realization of his worldly and other-worldly happiness. Social issues are of great important in this context. The Quran is concerned about the importance of social issues in favor of man’s spiritual perfection and, in some cases, leaves it to man to formulate regulations for his social life so that they can help him follow the true path. In this context, the Quran absolutely denies mutiny, oppression, vices and moral corruption, fueling social conflicts, wastefulness, and following unbelievers and advocates their corresponding virtues for man’s social happiness. Also, the Quran lays emphasis on traditions of examination, ebtela’ (affliction), estedraj (approaching perdition gradually and unknowingly) and punishment which are necessary for the realization of the Divine social justice. These teachings are important due to the role they play in directing social life and social studies aimed at improving the social principles, theories and regulations so that a set of general and desirable laws can be established.