ليبي؛ آوردگاه «مسيوليت براي حمايت»

Libya a case of responsibility to protect

در روز شنبه ?? اسفند ????، عمليات نظامي ايتلافي چندجانبه در پاسخ به جنگ داخلي در راستاي اجراي قطعنامه ???? شوراي امنيت سازمان ملل متحد با مشاركت نيروهاي ناتو آغاز شد. اين عمليات در چارچوب اعمال منطقه پرواز ممنوع و «حمايت از غيرنظاميان و مناطق غيرنظامي» در ليبي صورت گرفت و در نهايت، به سرنگوني رژيم قذافي منجر شد. عمليات «سپيده‌دم اوديسه» و واكنش جهاني به آنچه در ليبي روي داد، فصل نويني از آنچه به «مداخله بشردوستانه» مشهور است را گشود. در اين نوشتار، ضمن بررسي كوتاه تاريخ «مداخله بشردوستانه» و اصل «مسيوليت براي حمايت»، وقايع عمليات نظامي در ليبي را بررسي و آن را در پرتو اصل مسيوليت براي حمايت تحليل خواهيم نمود، عملياتي كه در «نيات» فرماندهان آن شبهه وجود دارد و گزارش‌هايي از نقض حقوق بشر در طي آن منتشر شد. عمليات نظامي در ليبي، اولين مداخله بشردوستانه جامعه جهاني با اتكا به اصل «مسيوليت براي حمايت» بود.

on Saturday 28th of Isfand 1389, multilateral military operation started in response to internal war and based on UNSC resolution 1973, with partnership of NATO. This operation was in the framework of no fly zone region, and support for non-military people and regions in Libya and at the end led to collapse of Gadhafi regime. Operation of odyssey dawn and global response to events in Libya turned a new season in humanitarian intervention. This article after a historical review of humanitarian intervention and principal of responsibility for support, analyses events of military operation in Libya under the principal of responsibility for support. This operation was the first humanitarian intervention of global community under the principal of responsibility for support.