بررسي رابطه بين سرمايه فكري با نوآوري سازماني (مطالعه موردي: شركت سهامي بيمه توسعه)

An investigation into the relationship between intellectual capital and organizational innovation (Case: Toseeh Insurance Company)

زمينه: پژوهش‌ها نشان مي‌دهد كه سازمان‌هايي كه تاكيد بيشتري بر سرمايه هاي فكري دارند نسبت به ديگر سازمان‌ها نوآورترند. اين بدان دليل است كه در چنين سازمان هايي به علت وجود سرمايه هاي فكري و استفاده از دانش، يادگيري نيز بيشتر مي باشدكه اين به نوبه خود ارايه راهكارهاي جديد براي انجام امور و به‌طور كلي نوآوري را در پي خواهد داشت. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه بين سرمايه فكري و مولفه‌هاي آن (سرمايه ساختاري، سرمايه رابطه اي و سرمايه شاختي) با نوآوري سازماني و تعيين سهم نسبي هر يك از ابعاد در پيش بيني نوآوري سازماني در شركت سهامي بيمه توسعه مي باشد. روش: روش پژوهش از لحاظ هدف، كابردي و از لحاظ گردآوي داده‌ها، توصيفي- همبستگي است. جهت جمع‌آوري داده‌هاي مورد نظر، تعداد 98 نفر از از كاركنان، مديران و معاونين شركت سهامي بيمه توسعه مورد مطالعه مورد بررسي قرار گرفت. جهت جمع‌آوري داده‌هاي مربوط به سرمايه فكري از پرسشنامه استاندارد سرمايه فكري بونتيس (1998) و براي جمع‌آوري داده‌هاي مربوط به نوآوري سازماني نيز از پرسشنامه محقق ساخته ارزيابي گرايش به نوآوري سازماني استفاده شده است كه پايايي آنها از طريق ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب 84/0 و 89/0 به‌دست آمد. جهت تحليل داده ها از آزمون ‏هاي همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج آزمون همبستگي پيرسون حاكي از آن بود كه بين سرمايه فكري با نوآوري سازماني رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين نتايج آزمون همبستگي نشان داد كه تمامي مولفه ‏هاي سرمايه فكري (مشتري، انساني و ساختاري) با نوآوري سازماني رابطه مثبت و معناداري دارد. نتايج تحليل رگرسيون نيز حاكي از آن بود كه از بين مولفه‏هاي سرمايه فكري، دو بُعد سرمايه انساني و مشتري به عنوان متغيرهاي پيش بين، معيار ورود به معادله نهايي رگرسيون براي توضيح تغييرات نوآوري سازماني (متغير ملاك)، را دارا هستند و مولفه سرمايه ساختاري به دليل نداشتن سهم معنادار در پيش بيني نوآوري سازماني از معادله حذف گرديد. بحث و نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي اين پژوهش مي توان گفت كه اگر در سازماني به مديريت سرمايه هاي فكري توجه شود، در آن سازمان، گرايش به نوآوري سازماني توسعه پيدا مي كند

Background: Intellectual capital could be an important component in organizational innovation. Thus, take this to into account in the case of Toseeh Insurance Company is our intend. Objective: This study aims to investigate the relationship between intellectual capital and organizational innovation, and also to determine relative contribution of each dimension of intellectual capital (human capital, structural capital, and customer capital) for anticipating organizational innovation. Method: Statistical population consisted all experts of Toseeh insurance company. 98 persons were selected with random sampling method. Two questionnaires were used to collect data: 1) Bontis’s intellectual capital questionnaire (1998), with reliability of Corronbach’s Alpha of (0/84), and 2) innovation questionnaire with reliability of Corronbach’s alpha of (0/89). To analyze the data, descriptive and inferential methods such as, coefficient of correlation (r) and stepwise regression coefficient (R), were used. Result: The findings are summarized as follows: 1) there is a positive relationship between intellectual capital and innovation. 2) there is a positive relationship between dimensions of intellectual capital (human capital, structural capital, and customer capital) and innovation. 3) in general, factors of intellectual capital (human capital, structural capital, and customer capital) can anticipate innovation. However, findings showed that structural capital was not considered as a strong predictor for innovation. Conclusion: These findings and their implications are fully discussed in this paper.