صورت‌بندي نظريه فرهنگ صدرايي (با الهام از ديدگاه‌هاي استاد حجت‌الاسلام پارسانيا)

The Formulation of Sadrain Theory of Culture

هر مكتب فلسفي با ارايه گزاره‌هاي هستي‌شناختي، معرفت‌شناختي و انسان‌شناختي خود، زمينه طرح سنخ خاصي از نظريات فرهنگي را فراهم مي‌سازد. براي نمونه، فلسفه هوسرل، شكل‌گيري نظريه فرهنگي پديدارشناسي را ممكن نمود و فلسفه هگل برخي از اصول موضوعه نظريه فرهنگي ماركسيستي را مهيا ساخت. «نظام حكمت صدرايي» نيز از قاعده فوق مستثني نيست و ظرفيت ارايه يك چارچوب نظري روشن براي طرح نظريه فرهنگي را داراست. در سال‌هاي اخير، عموماً محققان در ذيل مباحث فلسفي مربوط به اثبات وجود جامعه، به طرح «نظريه فرهنگ صدرايي» اهتمام ورزيده‌اند. با توجه به اينكه نظريه مذكور تاكنون به صورت يكجا و منسجم انتشار نيافته است، اين مقاله تلاش دارد ضمن اشاره به مبادي فلسفي نظريه فرهنگ صدرايي، تقريري منسجم و منظم از نظريه فرهنگ صدرايي ارايه دهد.

Each philosophical school provokes particular kinds of cultural theories by providing its anthropological, epistemological and ontological propositions. For example, the formation of phenomological thoery of culture was made possible by Husserlʹs philosophy, and Hegelʹs philosophy provided some axioms of Marxist cultural theory. "The ?adrian philosophical system" is no exception to the rule above and has the capacity for providing a clear theoretical framework to lay out a cultural theory. In recent years, researchers have commonly tried to propose the "theory of Sadrian culture" under the philosophical discussions about proving the existence of society. Since this theory has not been published in its totality and in a coherent way, the present paper tried to provide a coherent and organized version of theory of ?adrian culture and refer to its philosophical foundations