بررسي فقهي جرم سياسي بغي و نقش توبه در تخفيف مجازات آن

Fiqhi Analysis of the Political Crime of Rebellion and Role of Repentance in Mitigation of Its Penalty

يكي از مصاديق بارز جرم سياسي، شورش دربرابر حاكم و حكومت اسلامي، و خروج گروهي از مسلمانان بر امام عادل است، كه در فقه، تحت عنوان بغي از آن ياد مي‌شود. تعريف و احكامي را كه فقها در كتاب‌هاي فقهي براي اين جرم ارايه داده‌اند، محدودتر از آن چيزي است كه از آيات و روايات فهميده مي‌شود و بسياري هم در كتاب‌ها و مقاله‌هاي خود به ذكر همان احكام و شرايط بسنده مي‌كنند؛ درحالي‌كه اين جرم، دايره‌اي گسترده‌تر دارد. ازسوي ديگر، به دليل اينكه نهاد مقدس توبه، در منابع كيفري اسلام در جرايم خاصي پذيرفته شده و يكي از عوامل رفع مسيوليت كيفري در نظر گرفته شده است، مناسبت دارد كه با بررسي ديدگاه‌ها و ادله آنها به تبيين دقيق بغي، شرايط و احكام آن پرداخته و نقش توبه باغي در تخفيف مجازات يا عفو از مجازات نيز بررسي شود

One of the clear instances of political crime is revolting against an Islamic ruler and Islamic government and a group of Muslimsʹ revolt against a just Imam, which is referred to in fiqh as baqy (rebellion). The definition and verdicts relating to this crime to which jurists have pointed in their books of fiqh are less than what can be deduced from Quranic verses and traditions. Many scholars have dealt only with the mentioned verdicts and conditions in their books and articles, whereas this crime has a wider range. On the other hand, since, according to the books of punishment in Islam, the holy principle of repentance for some crimes has been affirmed and it is considered as a way of avoiding being held accountable for a crime is it appropriate to examine the views about it and evidence supporting the view, and then minutely elaborate on the question of baghi, its conditions, verdicts, and role of a rebelʹs repentance in mitigating or remitting the severity his/her penalty