پديد آورندگان :
عليايي، غلامرضا نويسنده دانشگاه علوم پزشكي تهران,دانشكده توانبخشي Olyaei, GR , عبدالوهاب ، مهدي نويسنده Abdolvahab, M , باقري ، حسين نويسنده bagheri, hossein , فقيه زاده ، سقراط نويسنده دانشكده علوم پزشكي-دانشگاه تربيت مدرس faghihzadeh, soghrat , جليلي، محمود نويسنده دانشكده توانبخشي, گروه كار درماني,دانشگاه علوم پزشكي تهران ,ايران Jalili, M
كليدواژه :
استفاده اجباري , اسپاستي , فلج مغزي همي پلژي , عملكرد اندام فوقاني
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: فلج مغزي يك اختلال غير پيشرونده و از شايعترين مشكلات حركتي در نوزادان مي باشد. بسياري از كودكان مبتلا به فلج مغزي از نوع همي پلژي هستند. يكي از مشكلات مهم اين كودكان اختلال عملكرد اندام فوقاني يكطرفه مي باشد كه عدم استفاده از سمت مبتلا، باعث فراموشي و مشكلات بيشتر در اين سمت مي شود. در اين مطالعه به بررسي تاثير پذيري روش استفاده اجباري از سمت مبتلا ( Constraint-Induced Therapy) و ميزان ماندگاري اين روش بر اسپاستي سيتي و عملكرد اندام فوقاني كودكان فلج مغزي همي پلژي 6 تا 12 ساله پرداخته شده است.روش بررسي: در اين پژوهش شبه تجربي پيش آزمون - پس آزمون ، 20 كودك فلج مغزي همي پلژي 6 تا 12 ساله (15 پسر و 5 دختر) با ميانگين سني 7/8 سال بر اساس نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. مداخله بمدت 8 هفته انجام شد و بيماران 4 هفته مورد پيگيري قرار گرفتند. اسپاستي سيتي مچ دست و آرنج سمت مبتلا توسط آزمون Modified Ashworth Scale و عملكرد اندام فوقاني سمت مبتلا توسط آزمون Box & Block مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده ها با آزمونهاي t زوج و ويلكاكسون تحليل شدند.يافتهها: استفاده اجباري از اندام مبتلا باعث كاهش معناداري در ميزان اسپاستي سيتي مچ (00/0p = ) و آرنج (005/0p = ) و افزايش معناداري در نمره عملكرد (00/0p = ) دست مبتلا گرديد كه اين ميزان بهبودي به طور معناداري تا يك ماه پس از پايان مداخله نيز باقي ماند.نتيحهگيري: استفاده اجباري از اندام فوقاني مبتلا با دو مكانيسم كاهش عدم استفاده از اندام مبتلا و همچنين پلاستي سيتي عصبي احتمالا مي تواند باعث كاهش اسپاستي سيتي اندام مبتلا و به همراه آن افزايش عملكرد اندام گردد كه اين بهبودي ممكن است در اندام مبتلا ماندگار بماند.
