تحليل چالش ها و راه كارهاي توسعه صادرات غيرنفتي مطالعه موردي: صنايع نساجي استان يزد

Analysis of Challenges and Strategies for Developing the Non-Oil Exports: A Case Study of Yazd Textile Industry

تلاش براي رسيدن به اهداف چشم انداز 20 ساله و ايجاد ظرفيت‌هاي جديد درجهت توسعه صادرات غيرنفتي همواره از جمله راهبردهاي بلند مدت كشور در عرصه اقتصاد در طول سال‌هاي اخير بوده است. هرچند كه در طول برنامه‌هاي اول‌، دوم و سوم توسعه اقتصادي كشور‌، وضعيت صادرات غيرنفتي ايران از رقم پيش بيني شده كم تر بود‌، اما در سال نخست چهارمين برنامه توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي كشور اين ميزان از رقم پيش بيني شده نيز فراتر رفت. از سوي ديگر، صنعت نساجي ايران با وجود حمايت‌هاي گسترده‌ دولت از جمله اعطاي وام‌هاي كم بهره از محل حساب ذخيره ارزي، همچنان درگير معضلات و مشكلات پرشماري است. گفته مي‌شود استمرار بحران‌هاي اين صنعت، مي‌رود تا يكي از كهن‌ترين رشته‌هاي صنعتي فلات ديرپاي ايران را از مدار توجيه اقتصادي و مزيت‌سنجي خارج كند. هر چند بررسي اين موضوع كه صنعت نساجي چرا به شرايط فعلي رسيده است، نيازمند گزارشي مفصل‌تر است، اما ترديدي نيست كه در شرايط فعلي نيز راهكارهاي موثري براي برون‌رفت پايدار از بحران و رسيدن به ساحل ثبات، براي صنعت نساجي وجود دارد. يكي از اين راه كارها كه همواره مورد توجه كشورهاي توسعه يافته نيز بوده است، راهبرد توسعه صادرات است. در اين راستا، اين مقاله به تحليل و اولويت بندي مولفه هاي موثر بر توسعه صادرات محصولات نساجي خواهد پرداخت. نتايج اين مطالعه حاكي از آن است كه كيفيت محصولات نساجي و نگرش راهبردي براي حضور در بازارهاي جهاني از مهم ترين عوامل تاثيرگذار بر توسعه صادرات اين محصولات مي باشد.

A diversification of the country’s export structure through the concerted development of its export-oriented manufacturing capacity could offer a viable alternative, as also stipulated in the Country’s Second Socioeconomic and Cultural Development Plan, by increasing the resilience of its economy against external shocks, supporting employment creation and technological innovation, and adding domestic value to its rich natural resource base, thereby enhancing its overall economic performance. Despite a huge volume of public investment in some industries, Iranian textile industries faced a crisis in production and export that affected on the total non-oil export of the government. So, this study seeks to identify and prioritize the main effective factors on textile industries export. The results show that there are two main factors: Product quality & strategic insight toward global market that can make intensive difference in current textile export.