بررسي تاثير اجراي برنامه «فلسفه براي كودكان» در پرورش خلاقيت دانش‌آموزان پسر پايه اول مقطع متوسطه منطقه 14 تهران

The Effect of P4C Program on Creativity of High School Boys in Tehran

هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير اجراي برنامه «آموزش فلسفه به كودكان» در پرورش خلاقيت دانش‌آموزان پسر پايه اول مقطع متوسطه منطقه 14 شهر تهران است. اين پژوهش به روش نيمه‌تجربي و با بهره‌گيري از طرح تحقيق آزمون مقدماتي و نهايي با گروه شاهد انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش را همه دانش‌آموزان پسر پايه اول مقطع متوسطه منطقه 14 شهر تهران در سال تحصيلي 1390 - 1391 تشكيل ‌دادند كه از بين آن‌ها 60 نفر نمونه با روش نمونه‌گيري چند‌مرحله‌اي خوشه‌اي انتخاب شدند (30 نفر گروه شاهد و30 نفر گروه تجربي). پس از برگزاري دوره آموزشي مورد نظر، به منظور جمع‌آوري داده‌ها، از آزمون خلاقيت عابدي و، به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها، از آزمون تي ـ استيودنت براي گروه‌هاي وابسته استفاده شد. يافته‌هاي اين پژوهش، درمجموع، اعتبار و اعتماد‌پذيري برنامه فلسفه براي كودكان را در پرورش خلاقيت و چهار مولفه اصلي آن، يعني سيالي و بسط و ابتكار و انعطاف‌پذيري، تاييد كرد.

The present study aimed to investigate whether P4C program could have any significant impact on the development of creativity of first grade high school boys. In this quasi-experimental study with a pretest-posttest non-equivalent groups design, the participants were selected based on multi-level cluster sampling and the population included all first grade high school boys in zone 14 of Tehran, Iran in the academic year of 1390-1391. A total number of 60 students were selected and divided into an experimental and a control group with 30 students in each group. In order to collect data, Abedi’s creativity test (CT) was utilized and paired samples t-test was used to examine the difference between the means of the two groups. The findings verified the validity and reliability of P4C program in developing children’s creativity and its four components including continuity, extension, creativity, and flexibility.