اثر حذف آبياري در مراحل انتهايي رشد بر عملكرد و اجزاي عملكرد ارقام گندم

به منظور بررسي اثر حذف آبياري در پايان فصل رشد بر عملكرد ارقام گندم و انتخاب بهترين رقم با پتانسيل توليد مطلوب آزمايشي به صورت اسپيليت پلات در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار در سال زراعي 88-1387 در مركز آموزش جهاد كشاورزي فارس (پرديس علي آباد كمين) واقع در شهرستان پاسارگاد اجرا شد. تيمار آب آبياري به عنوان فاكتور اصلي و در سه سطح شامل: آبياري كامل (شاهد)، حذف يك آب آخر آبياري (درمرحله دانه بستن) و حذف دو آب آخر آبياري (در مرحله گل دهي و شيري) و ارقام گندم (بهار، پيشتاز، چمران و شيراز) به عنوان فاكتور فرعي درنظرگرفته شد. نتايج نشان داد كه اثر آبياري بر صفات عملكرد دانه، وزن هزار دانه، عملكرد بيولوژيك وشاخص برداشت معني دار بود. بطوريكه بين تيمار حذف دو آب آخر آبياري (در مرحله گل دهي) و دو تيمار ديگر تفاوت آماري بسيار معني داري وجود داشت و باعث كاهش عملكرد دانه، وزن هزار دانه، عملكرد بيولوژيك و شاخص برداشت شد. عملكرد دانه و ساير صفات در سطح آبياري اول (شاهد) نسبت به سطوح آبياري دوم و سوم بيشتر بود. ارقام گندم مورد بررسي از نظر كليه صفات با يكديگر تفاوت آماري معني داري داشته و بيشترين عملكرد دانه، وزن هزار دانه، عملكرد بيولوژيك، شاخص برداشت و تعداد سنبله در متر مربع مربوط به ارقام پيشتاز و چمران بود. اثر متقابل روش آبياري و ارقام نيز در مورد صفات ذكر شده معني دار بود. در بررسي ميزان مقاومت يا حساسيت ارقام گندم نسبت به تنش خشكي آخر فصل مشخص شد، با حذف يك آب آخر رقم پيشتاز و با حذف دو آب آخر آبياري رقم چمران جزء مقاوم ترين و ارقام شيراز و بهار جزء حساسترين ارقام بودند.