الگويي ديني پيرامون ارتباطات بين-فرهنگي

Religious Model of Intercultural Communications

ارتباطات بين فرهنگي از جمله مباحثي است كه در سا‌‌‌ل‌هاي اخير مطرح شده است. در اين بين، ميلتون بنت طيف شش مرحله اي از نحوه مواجهه با تفاوت فرهنگي را مطرح كرده است كه از قوم مداري مطلق تا نسبي گرايي مطلق را شامل مي شود. اين مقاله در پي پاسخ به اين پرسش است كه آيا الگوي مبتني بر منابع اسلامي با يكي از شش مرحله فوق تطابق دارد و يا الگوي مستقلي را براي ارتباطات بين فرهنگي مطرح نموده است؟ نتيجه بررسي‌ها نشان مي دهد كه اين الگو در چارچوب هيچ‌كدام از مراحل مذكور نمي گنجد، بلكه نظريه‌اي مستقل است. در اين مقاله تلاش شده اصول اساسي آن با تكيه بر آيات و روايات اسلامي تبيين گردد.

Intercultural communications have been frequently discussed in recent years. Bennett has discussed six stages of facing cultural differences which range from absolute ethnocentrism to absolute relativism. This paper aims to answer the question about whether a model based on the Islamic sources will match one of the aforesaid six phases or an independent model for intercultural communications is needed? The results show that this model does not conform to any of the above stages, but is an independent theory and this paper tries to expound its basic principles on the basis of the Quranic verses and Islamic traditions.