نسبت مشاركت اجتماعي و سرمايه اجتماعي در انديشه امام خميني(ره)

Relationship between Social Participation and Social Asset in Imam Khomeini’s Thought

اين مقاله بيان مي‌كند كه مشاركت اجتماعي (به‌خصوص به صورت داوطلبانه)، نقش مهمي در شكل‌گيري سرمايه اجتماعي دارد. در عين حال سرمايه اجتماعي زمينه اصلي مشاركت را به‌وجود مي‌آورد. در واقع سرمايه اجتماعي، روح و مشاركت تجلي و جسم رفتار اجتماعي و سياسي است. مشاركت جنبه محسوس و سرمايه اجتماعي جنبه نامحسوس ثروت ملي مي‌باشد. با تراكم و آزاد شدن اين نيرو، توسعه و تعالي (سياسي، اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي) و امنيت رواني و اجتماعي در سطوح مختلف تضمين مي‌شود. سوال مقاله اين است كه آيا مشاركت اجتماعي به خصوص نوع داوطلبانه آن و سرمايه اجتماعي در انديشه امام خميني مورد توجه قرار گرفته است؟ فرض اين است كه مشاركت اجتماعي، بر احساس تعلق افراد به جامعه تاثير مي‌گذارد. امام بارها و همزمان سعي مي‌كند: از يك سو، مشاركت داوطلبانه مردم را در جامعه تحريك نمايد و از سوي ديگر با تاكيد بر «كشور مال خود شماست» روحيه احساس تعلق را در بين مردم ايران احيا كند.

This paper asserts that social participation (especially in voluntary form) plays an important role in the accumulation of the social asset. Meanwhile, social asset provides the main ground for participation. In fact, social asset is like the spirit while participation is the embodiment of social and political behavior. Participation is the tangible aspect while social asset is intangible aspect of national wealth. Accumulation and release of this force will guarantee social, political, cultural, and economic development as well as psychological and social security in various levels. The main question of this paper is whether social participation, especially in its voluntary form, and social asset have any place in Imam Khomeini’s thought. It is assumed that social participation, affects people’s sense of belonging to the society. Imam Khomeini had frequently tried to incite people’s voluntary participation in social affairs, on the one hand, while on the other hand, emphasizing on the idea that “the country belongs to you” in order to promote the sense of belonging among the Iranian people.