تاثير تزريق سياهرگي محلول‌هاي‌غليظ در تخليه شيردان گوساله‌هاي نوزاد

Effect of intravenous hypertonic solution administration on the abomasal emptying in newborn calves

زمينه مطالعه: عوامل متعددي نظير تركيب، حجم و pH مواد غذايي مي‌توانند تخليه شيردان را تحت تاثير قرار دهند. اين امر به خوبي به اثبات رسيده است كه رابطه‌اي مستقيم بين غلظت محلول‌هاي خوراكي و تخليه شيردان وجود دارد؛ به طوري كه محلول‌هاي خوراكي غليظ سبب كاهش تا مرز وقفه حركات شيردان (بسته به درجه غلظت آنها) مي‌گردند. از محلول‌هاي غليظ تزريقي وسيعاً در درمان شوك‌هاي سپتيك و به ويژه در اسهال گوساله‌ها استفاده مي‌شود. هدف:‌ ‌تعيين تاثير تزريق سياهرگي محلول‌هاي غليظ قندي و نمكي بر تخليه شيردان گوساله‌هاي نوزاد است كه در خصوص تاثير اينگونه محلول‌ها بر تخليه شيردان تاكنون تحقيقي انجام نشده است. روش كار:‌ ‌در اين مطالعه اثرات تزريق سياهرگي دو محلول غليظ رايج (دكستروز و كلريد سديم)، بر تخليه شيردان در تعداد شش راCس گوساله نر 8 تا 10 روزه از نژاد هلشتاين كه آغوز به ميزان كافي دريافت نموده بودند، صورت گرفت. در اين مطالعه از چهار محلول دكستروز 50%، دكستروز 5%، كلريد سديم 9/0% و كلريد سديم 20/7%، به صورت تصادفي، استفاده شد؛ بلافاصله بعد از تزريق هر محلول، به گوساله‌ L2 شير تازه حاوي mg50 استامينوفن به ازا هر كيلوگرم وزن بدن خورانده ‌شده و در زمان‌هاي مقرر جهت ارزيابي چگونگي تخليه شيردان از طريق سنجش ميزان غلظت استامينوفن، خون گيري به عمل آمد و فاكتورهاي خوني شامل انسولين و گلوكز اندازه‌گيري شد.‌ ‌نتايج:‌ ‌نتايج به دست آمده حاكي از آن بودند با وجود اختلافات بارزِ سطح زير منحني غلظت انسولين – زمان، براي هر 4 محلول، از لحاظ آماري، اختلاف معني‌داري مشاهده نشده و به طور مشابه نيز هيچ گونه تفاوت معني‌داري در نمودار غلظت استامينوفن – زمان براي چهار محلول مشاهده نشد. نتيجه‌گيري‌نهايي:‌ ‌با توجه به آناليز آماري چنين مي‌توان نتيجه گيري كرد كه تزريق سياهرگي محلول‌هاي غليظ قندي و نمكي تخليه شيردان را تحت تاثير قرار نمي‌دهند.

BACKGROUND: It has been shown that the rate at which a meal leaves the abomasum is influenced by the volume, constituents and pH of the chyme through duodenal receptors. A direct correlation between tonicity of oral solutions and abomasal emptying has been observed. It has been noted that if the osmolarity of an oral solution is increased, the rate of emptying from the abomasum decreases. Nowadays, Hypertonic solutions are widely used to treat septic shock and diarrhea. OBJECTIVES: Determination of the effects of intravenous hypertonic Dextrose and Sodium Chloride solutions on the abomasal emptying in neonatal calves. METHODS: The present study was carried out on Six 5 to 8 day-old colostrum-fed Holstein-Friesian calves. Calves were administered each of 4 treatments in a crossover study. Each calf was weighed and then assigned to one of the following treatments at 1 ml/kg body weight (BW) IV in random order: 1) 0.9% NaCl, equivalent to 308 mOsm/L (volume control); 2) 7.2% NaCl, equivalent to 2500 mOsm/L (osmolality control); 3) 5% dextrose, equivalent to 0.05 g dextrose/kg BW at 250 mOsm/L; and 4) 50% dextrose, equivalent to 0.5 g dextrose/kg BW at 2500 mOsm/L. All 4 solutions were injected over 1 minute at a smooth rate, and time = 0 minutes was the start of injection. Immediately after administration of each treatment, the calves were allowed to suckle 2L of fresh cowʹs milk at room temperature (19o to 22oC) that contained a dose of acetaminophen (50 mg/kg BW). Abomasal emptying rate was measured by use of the acetaminophen absorption technique as previously described. Venous blood samples for determination of plasma acetaminophen, glucose and insulin concentration were collected. Results: The results of the current study revealed that there was no difference in abomasal emptying rate between the 4 treatments. Conclusions: The results indicate that IV isotonic and hypertonic solutions, unlike the oral route have no effect on abomasal emptying.